تاثیر فعالیت تناوبی اندام فوقانی و اندام تحتانی بر متابولیسم کربوهیدرات و مقاومت به انسولین در زنان چاق

مقدمه: شیوع بالای چاقی و اضافه وزن در زنان ابتلا به سندرم متابولیک و دیابت را بالا می برد. با توجه به تاثیر متفاوت فعالیت های ورزشی مختلف و تفاوت حجم عضلات بالا تنه و پایین تنه درگیر در فعالیت، احتمالاً اثر فعالیت تناوبی شدید با کارسنج دستی و پایی بر متابولیسم و مقاومت به انسولین متفاوت می باشد. لذا هدف از این تحقیق بررسی تاثیر فعالیت تناوبی اندام فوقانی و اندام تحتانی بر متابولیسم کربوهیدرات و مقاومت به انسولن در زنان چاق بود.روش ها: بدین منظور 12 زن چاق (نمایه ی توده ی بدن 5.5±31.1 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها یک جلسه فعالیت تناوبی را روی دوچرخه کارسنج و در جلسه ای دیگر روی کارسنج دستی با فاصله ی یک هفته، 2 دقیقه فعالیت با شدت 85% حداکثر اکسیژن مصرفی همراه با 4 دقیقه استراحت فعال با شدت 45% حداکثر اکسیژن مصرفی به مدت 30 دقیقه انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از 30 دقیقه فعالیت دو نمونه ی خونی برای اندازه گیری انسولین و گلوکز گرفته شد. میزان اکسیژن مصرفی و دی اکسیدکربن تولیدی حین فعالیت برای محاسبه اکسیداسیون کربوهیدرات اندازه گیری شد. یافته ها: اگرچه فعالیت تناوبی میزان انسولین را کاهش داد، اما پاسخ انسولین به فعالیت تناوبی اندام فوقانی و تحتانی تفاوت معنی داری نشان نداد (p>0/05). میزان گلوکز با فعالیت تناوبی کاهش یافت و این کاهش متعاقب فعالیت تناوبی اندام تحتانی بیشتر از فعالیت اندام فوقانی بود (0.05p<). همچنین میزان homair در جلسه ی پائین تنه بیشتر از بالاتنه کاهش یافت (p<0/05). فعالیت تناوبی منجر به افزایش معنی دار اکسیداسیون کربوهیدرات شد (p<0/05)، اما مقایسه ی دو نوع فعالیت تناوبی اندام فوقانی و تحتانی، تفاوت معنی داری نشان نداد (p>0/05). نتیجه گیری: نتایج مطالعه پیش رو نشان داد فعالیت تناوبی در زنان چاق، متابولیسم کربوهیدرات و مقاومت به انسولین را تغییر می دهد و تغییرات مقاومت به انسولین وابسته به نوع فعالیت (اندام فوقانی و اندام تحتانی) می باشد، اما به اکسیداسیون کربوهیدرات وابسته نیست.

Effects Of Upper And Lower Body Interval Exercise On Carbohydrate Metabolism And Insulin Resistance In Obese Women

Background: Prevalence of obesity and overweight in women increases the possibility of metabolic syndrome and diabetes. Based on the variety of the effects of different type of exercise and the differences in the upper and lower body muscle volume involved in the exercise, the effects of high intensity interval exercise with arm and leg ergometer on metabolism and insulin resistance might be different. The aim of this study was to compare the effect of upper and lower body interval exercise on carbohydrate metabolism and insulin resistance in obese women.Methods: Twelve obese and overweight women (body mass index, 31.1 plusmn;5.5 kg/m2) performed two interval exercise trials of 30min on arm and leg ergometer with one week intervening. Interval exercise included 5 sets of 6 min in which 2 min activity at 85% VO2max and 4 min active rest at 45% VO2max was performed. Two blood samples were taken before and immediately after exercise for measuring glucose and insulin. VO2 and VCO2m were collected during exercise and used to calculate the amount of carbohydrate oxidation.Result: Although interval exercise reduced the insulin concentration, responses of insulin to upper and lower body exercises were not significantly different (P>0.05). Glucose level reduced following interval exercise, and this reduction was significantly (P<0.05) higher following lower body interval exercise than upper body exercise. Similarly the reductions in HOMAIR were significantly (P<0.05) higher following lower body interval exercise than upper body exercise. Interval exercise resulted in increases in oxidation of carbohydrate, though; responses to upper and lower exercises were not significantly different.Conclusion: It could be concluded that interval exercise in obese women leads to changes in carbohydrate metabolism and insulin resistance, and that the changes in insulin resistance are related to type of exercise (upper and lower body), though carbohydrate oxidation is not.