پیش‌بینی کننده‌ های رفتار خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو شهر بیرجند و شهر یزد

مقدمه: دیابت نوع دو از جمله بیماری های غیر واگیردار می باشد. در طی سه دهه ی گذشته، تعداد افرادی که به دیابت نوع دو در جهان مبتلا شده اند به بیش از دو برابر رسیده است. در این بیماری بیش از 95 درصد درمان به وسیله ی بیمار انجام می شود و از راه های مهم کنترل بیماری دیابت نوع دو، انجام رفتارهای خودمراقبتی توسط بیمار می باشد. مطالعات مختلف نشان داده اند عوامل زیادی بر انجام رفتار خودمراقبتی در بیماران تاثیر دارد، این مطالعه با هدف تعیین پیش بینی کننده های رفتار خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو شهر بیرجند و یزد انجام شد. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد که به صورت مقطعی بر روی 100 بیمار در شهر بیرجند و 100 بیمار در شهر یزد انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای که در 4 قسمت طراحی شده بود (آگاهی، خودکارآمدی، سوالات مرتبط با رفتار خودمراقبتی و سوالات مرتبط با حمایت اجتماعی) جمع آوری شده و پس از ورود داده ها در نرم افزار spss16، برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی و تحلیلی رگرسیون با در نظر گرفتن آزمون ها در سطح خطای 5% استفاده شد. یافته ها: مقایسه ی شاخص میانگین آگاهی، خودکارآمدی، خودمراقبتی و حمایت اجتماعی درک شده در دو شهر بیرجند و یزد نشان دادکه بین متغیرها در دو شهر تفاوت زیادی وجود ندارد. اثر حمایت اجتماعی با مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم بر رفتار خودمراقبتی در شهر بیرجند تاثیر بیشتری داشت.نتیجه گیری: با توجه به این که هدف برنامه های آموزشی به بیماران دیابتی نوع دو ارتقاء فعالیت های خودمراقبتی می باشد، می توان با افزایش خودکارآمدی، حمایت اجتماعی درک شده و آگاهی افراد به این هدف دست یافت.

Predictors of Self-Care In Type 2 Diabetic Patients In Birjand and Yazd City

Background: Diabetes types 2 are non communicable disease. During the past three decades, the number of people who have type 2 diabetes become more than doubled. In this disease more than 95 percent of process curing done by patients. Self ndash; care behaviors are important way of controlling disease. Various studies have shown that many factors affect in selfcare behaviors. This study aimed to determine the predictors of self care in type 2 diabetic patients of Yazd and Brijand.Methods: this study is analytical, descriptive and crosses ndash; sectional. Data collected by using of questionnaire that was designed in 4 parts:Knowledge questionnaire, self care questionnaire, self ndash; efficacy questionnaire and social support questionnaire. Data analysis by description and regression test.Result: Mean score of Knowledge, self efficacy, self ndash; care and perceived social support don rsquo;t have significant different between two citys. Social support with a total direct and indirect have the most effect.Conclusion: The aim of the training program in type 2 diabetic are promoting in self ndash; care behaviors there for we can achieve this goal by increase perceived social support, self efficacy and Knowledge.