بررسی علل پنومونی ناشی از ونتیلاتور در ای سی یو کودکان

زمینه: عفونت‌های بیمارستانی یکی از علل عمده مرگ ومیر بیماران بستری می‌باشند که نه تنها موجب افزایش مرگ ومیر می‌شوند بلکه طول مدت بستری بیماران را افزایش می‌دهند و موجب تحمیل هزینه‌های زیادی به سیستم بهداشتی و درمانی می‌شوند. پنومونی ناشی از ونتیلاتور (vap) و پنومونی‌های بیمارستانی از مشکلات شایع بیمارانی است که تهویه مکانیکی می‌شوند و میزان بروز آن بسته به شدت بیماری و معیارهای تشخیصی، 9 تا 70 درصد گزارش شده است و میزان مرگ و میر آن 20 تا 25 درصد می‌باشد. با توجه به اهمیت این بیماری و نداشتن هیچ نوع از اطلاعات قبلی میکروب‌شناسی و با عنایت به اینکه پنومونی ناشی از ونتیلاتور (vap) شایع‌ترین عفونت بیمارستانی می‌باشد بر آن شدیم تا نوع میکروارگانیسم‌های دخیل در ایجاد این عفونت را در بیمارستان علی‌اصغر کودکان تهران تعیین کنیم.مواد و روش‌ها: کودکان 1 ماهه تا 15 ساله نیازمند دریافت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان کودکان علی‌اصغر، از اول فروردین 1388 تا آخر اسفند 1389 وارد مطالعه شدند. پرسشنامه بر اساس پرونده بالینی بیمار و توسط پزشک یا پرستار حاضر بر بالین بیمار پر شد. ترشحات ریوی بیماران، به صورت دابل لومن (دو لوله‌ای) جهت رنگ‌آمیزی گرم و کشت ارسال گردید. در طی بستری ریسک فاکتورهای احتمالی نیز مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: در کل 63 بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه کودکان که نیازمند ونتیلاتور بودند، 36 نفر پسر و 27 نفر دختر با میانگین سن 84/37±32/22 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. از کل 63 بیمار، 26 نفر دچار عارضه‌ی vap گردیدند. بین دو گروه دارا و فاقد vap از نظر جنس و همچنین وجود بیماری‌های زمینه‌ای اختلاف معنی‌دار وجود نداشت، همچنین از نظر وجود لوله نازوگاستریک، لوله‌گذاری مجدد و بالا بردن 30 درجه سر، انجام فیزیوتراپی قفسه سینه، استفاده از داروی ضد اسید معده و نوع آن‌ها و همچنین استفاده از داروی تضعیف کننده ایمنی نیز اختلافی مشاهده نشد (05/0 < p). بیشترین میکروارگانیزم‌های جدا شده از بیماران پسودوموناس، استاف اوریوس و انتروباکتر می‌باشد که البته میزان جداسازی در بیماران دارای پنومونی با گروه فاقد پنومونی در مورد پسودوموناس و استاف اوریوس تفاوت واضحی نشان نداد. نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه‌ی حاضر نشان می‌دهد که ریسک فاکتورهای مورد بررسی نقشی در ایجاد پنومونی ناشی از ونتبلاتور نداشته و بیشتر مربوط به فاکتورهای خود بیمار می‌باشد. لذا به ‌نظر می‌رسد تدوین یک استراتژی پیشگیرانه جهت جلوگیری از عفونت‌های وابسته به ونتیلاتور برای کاهش مرگ و ناتوانی ضروری باشد.