ارزیابی مقدار دوز جذبی موثر و شرایط درمان یک تومور خارج از مرکز فانتوم سر در روش گیراندازی نوترون با بور با استفاده از شبیه‌سازی مونت کارلو

زمینه: در زمینه ی درمان تومورهای مغزی به روش گیراندازی نوترون با بور، مقادیر دوز مولفه های نوترون و گاما و شرایط درمان یک تومور خارج از مرکز فانتوم سر، شبیه سازی شده است. اهداف این مطالعه، محاسبه ی میزان دوز موثر و مقدار دوز دریافتی در فانتوم سر و تعیین مدت درمان با توجه به حد مجاز تعیین شده از سوی کمیسیون icrp، بوده است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، یک فانتوم سر انسان روبروی یک سیستم نوترونی (شامل چشمه کالیفرنیوم 252، کندکننده، بازتابنده و فیلترهای فوتونی و نوترونی) شبیه سازی شد. یک تومور کروی شکل، خارج از مرکز فانتوم، در نظر گرفته شد. فانتوم سر، شامل سه بخش پوست، جمجمه و مغز می باشد. شبیه سازی به کمک کد محاسباتی mcnpx2.6.0 انجام گردید. در این شبیه‌سازی، تومور به شعاع 5/1 سانتی‌متر در عمق 2 سانتی‌متری مغز، در نظر گرفته شد.یافته‌ها: درمان تومور با غلظت‌های مختلف بور در فانتوم سر، بررسی شد. بیشترین دوز دریافتی حدود 055/0 سیورت بر ساعت است و مربوط به شرایطی است که در بافت های سالم، بور جذب نشود. میزان دوز جذبی نوترون‌های فوق حرارتی در شرایطی که در بافت‌های سالم بور جذب نشود، در ورودی جمجمه و بافت مغز شدیداً افت پیدا می‌کند و رفته‌رفته کاهش می‌یابد.نتیجه‌گیری: محاسبات نشان داد وقتی یک بیمار حدود 5 دقیقه پرتو دریافت نماید، مقدار دوز دریافتی حدود 6/4 میلی سیورت خواهد بود. تحت این شرایط از درمان، دوز معادل تمام بدن وی در یک سال، از 5 میلی سیورت تجاوز نمی‌نماید.