بررسی همبستگی میان mda-ldl اکسید شده و آنتی بادی‌های برعلیه ldl اکسید شده با تراکم معدنی استخوان در زنان یایسه: یک مطالعه کهورت جمعیتی

زمینه: شواهد آزمایشگاهی وجود دارد که لیپوپروتیین‌های اکسید شده توان این را دارند که با منع فعالیت استیوبلاست‌ها و افزایش استیوکلاست‌ها، توازن را به نفع پوکی استخوان سوق دهند. امّا هنوز مطالعه‌ای در شرایط بالینی یا جمعیتی به ارتباط ldl اکسید شده با پوکی استخوان نپرداخته است. هدف این مطالعه کهورت جمعیتی یافت همبستگی ldl اکسید شده با سطح تراکم معدنی استخوان در جمعیت زنان یایسه می‌باشد.مواد و روش‌ها: تعداد 378 زن یایسه که به صورت تصادفی از سطح جمعیت بندر بوشهر از 8/5 سال پیش تحت مطالعه بودند مورد بررسی قرار گرفتند. سطوح سرمی mda-ldl اکسید شده و آنتی‌بادی‌های بر علیه ldl اکسید شده، rankl و استیوپروتگرین به روش الیزا در سطح پایه‌ی مطالعه، اندازه‌گیری شدند. تراکم معدنی استخوان در نواحی ستون فقرات کمری و گردن استخوان ران در سطح پایه مطالعه و پس از پیگیری 8/5 سال مورد سنجش قرار گرفتند.یافته‌ها: سرعت از دست دادن تراکم معدنی استخوان در نواحی فمور و لومبار به ترتیب 0/1 درصد و 4/3 درصد در سال در طول پیگیری 8/5 سال بود. همبستگی میان mda-ldl اکسیده شده و آنتی‌بادی بر علیه ldl اکسید شده با مارکرهای متابولیسمی استخوان بدست نیامد (05/0 < p). همچنین میزان تغییرات تراکم استخوان در نواحی آناتومیک نیز همبستگی با mda-ldl اکسیده و آنتی‌بادی‌های بر علیه ldl اکسیده شده از خود نشان ندادند (05/0 < p). در فاز طولی مطالعه نیز میزان mda-ldl اکسیده شده و آنتی‌بادی بر علیه ldl اکسید شده، نقش پیشگویی کننده را در رخداد پوکی استخوان در ناحیه گردن استخوان ران و ستون فقرات از خود نشان ندادند.نتیجه گیری: همبستگی میان سطوح سرمی mda-ldl و آنتی‌بادی‌های بر علیه ldl اکسیده با میزان تراکم استخوان بدست نیامد. سطوح سرمی در گردش mda-ldl و آنتی‌بادی‌های بر علیه ldl اکسیده شده به عنوان عوامل خطرساز در پیشگویی رخداد پوکی استخوان نقش ندارند.