کاهش زیستی آفلاتوکسین 1B در آرد گندم با استفاده از مخمر ساکارومایسس سرویزیه

زمینه: مطمین‌ترین روش کاهش مایکوتوکسین‌ها در مواد غذایی آلوده به آن استفاده از گونه‌های خاصی از میکروب‌ها است. هدف از این مطالعه ارزیابی کاهش زیستی آفلاتوکسین 1b توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه در نمونه‌های آرد گندم جمع‌آوری شده در شهرستان چالوس (استان مازندران، شمال ایران) می‌باشد. مواد و روش‌ها: 22 نمونه از آرد گندم از لحاظ آلودگی به آفلاتوکسین 1b به روش الایزا اندازه‌گیری و سپس مخمر ساکارومایسس سرویزیه به آرد گندم اولیه افزوده شد. پس از 48 ساعت برای بار دوم میزان سم به روش الایزا اندازه‌گیری گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم‌افزار آماری spss ویرایش 19 و آزمون آماری تی تست استفاده شد.یافته‌ها: طبق نتایج به‌دست آمده تمامی 22 نمونه از آرد گندم آلوده به آفلاتوکسین 1b بودند. بیشترین و کمترین غلظت این سم در آرد گندم اولیه یا خام به‌ترتیب 6/10 و 1/1 نانوگرم بر گرم بود. پس از افزودن مخمر ساکارومایسس سرویزیه به آرد گندم مقدار این سم کاهش یافت و به‌ترتیب 1/9 و 5/0 نانوگرم بر گرم تعیین شد. نتیجه‌گیری: اثر مهارکنندگی ساکارومایسس سرویزیه و کاهش دادن آفلاتوکسین 1b در آرد گندم در این تحیق ثابت شد. بنابراین می‌توان امیدوار بود از مخمر ساکارومایسس سرویزیه به‌عنوان عامل خنثی کننده این سم در آرد می‌توان استفاده نمود. مصرف محصولات آلوده به آفلاتوکسین 1b سلامت مصرف کنندگان را به مخاطره می‌اندازد، لذا کاهش این سم در مواد غذایی می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.