>
Fa   |   Ar   |   En
   اثر عصاره آبی خرفه بر آسیب ایسکمی-خون‌رسانی مجدد کلیه موش صحرایی  
   
نویسنده فاطمی طباطبایی سیدرضا ,عسکری‌پور مجید ,حسینی فروزان ,نجف‌زاده‌ورزی حسین
منبع طب جنوب - 1394 - دوره : 18 - شماره : 3 - صفحه:486 -496
چکیده    زمینه: گیاه خرفه دارای اثرات آنتی اکسیداتیو است و عوامل متعددی از جمله استرس اکسیداتیو در آسیب ایسکمی- خون رسانی مجدد (i/r) کلیه نقش دارد. لذا اثرات تجویز خوراکی عصاره آبی خرفه بر i/r، در موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش‌ها: حیوانات نفرکتومی کلیه راست شده و پس از 20 روز در 5 گروه (6=n) قرار گرفتند: گروه‌های شاهد و i/r دریافت کننده سرم فیزیولوژی، کنترل دریافت کننده دوز300 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن عصاره آبی خرفه و گروه‌های i/r دریافت کننده دوز 150 و 300 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن عصاره آبی خرفه و بر حسب گروه به مدت 5 روز به‌صورت خوراکی با مقادیر 150 و 300 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن از عصاره آبی خرفه یا سرم فیزیولوژی تیمار شدند. در روز 5 تیمار، کلیه چپ تحت عمل i/r (45 دقیقه ایسکمی و 24 ساعت خون‌رسانی مجدد) یا شاهد قرار گرفت و مقادیر اوره، کراتینین در سرم و مالون دی آلدیید، سوپراکساید دیسموتاز، گلوتاتیون و فعالیت تام آنتی اکسیدانی در بافت کلیه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd انجام شد. در تمامی موارد 05/0 > p به عنوان سطح معنی داری آماری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: القای i/r باعث افزایش اوره و کراتینین سرم شد. استفاده از عصاره های آبی در حیوانات ایسکمی نشده بر سطح اوره و کراتینین تاثیری نداشت ولی باعث افزایش آن‌ها، در گروه‌های i/r و تیمار شد. سطح سوپراکساید دیسموتاز در تمامی گروه‌ها به استثنای گروه کنترل عصاره خرفه با دوز 300، به صورت معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. ولی سطوح مالون دی آلدیید، گلوتاتیون و فعالیت تام آنتی اکسیدانی گروه‌های i/r و تیمار در مقایسه با گروه شاهد، تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه‌گیری: به نظر می رسد عصاره آبی گیاه خرفه در این مطالعه نتوانسته است از آسیب ناشی از ایسکمی- خون رسانی مجدد بکاهد و حتی احتمالاً وجود برخی مواد درآن سبب تشدید عوارض i/r در کلیه گردیده است.
کلیدواژه خرفه ,ایسکمی– خون رسانی مجدد ,کلیه ,موش صحرایی
آدرس دانشگاه شهید چمران اهواز, گروه علوم پایه، بخش فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران, ایران, دانشگاه شهید چمران اهواز, گروه علوم پایه، بخش فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی کردستان, بخش فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران, ایران, دانشگاه شهید چمران اهواز, گروه علوم پایه، بخش فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved