>
Fa   |   Ar   |   En
   مقایسه تاثیر زنجبیل و تمرین ورزشی مقاومتی بر دیسمنوره اولیه در دختران دانشجوی دانشگاه شیراز  
   
نویسنده سعادت‌نژاد نفیسه ,کوشکی‌جهرمی مریم ,ثالثی محسن
منبع طب جنوب - 1394 - دوره : 18 - شماره : 1 - صفحه:100 -109
چکیده    زمینه: هر چند روش‌های متعددی در درمان دیسمنوره اولیه پیشنهاد شده است اما روش‌های کم یا بدون عارضه از جمله داورهای گیاهی و تمرینات ورزشی اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر زنجبیل و تمرین مقاومتی بر علایم روانی و جسمانی دیسمنوره اولیه بود. مواد و روش‌ها: 60 دختر دانشجوی غیر ورزشکار دانشگاه شیراز داوطلبانه در تحقیق شرکت کرده و به‌روش تصادفی در 4 گروه 15 نفری (تمرین+دارونما، تمرین+زنجبیل، زنجبیل و دارونما) قرار گرفتند. برای گروه زنجبیل 250 میلی‌گرم زنجبیل 4 بار در روز، به‌مدت سه روز از شروع خونریزی تجویز گردید و به افراد دارونما کپسول‌های مشابه با همان دستورالعمل حاوی 250 میلی‌گرم دارونما تجویز شد. گروه‌های تمرین همراه با کپسول زنجبیل و یا دارونما، 2 ماه در تمرین مقاومتی با شدت فزاینده (سه روز در هفته) شرکت کردند. علایم دیسمنوره با استفاده از پرسشنامه اعتباریابی شده اختلالات قاعدگی، قبل از برنامه تمرینی و در طی دو سیکل متوالی ثبت شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر بوسیله نرم افزار آماری spss ویرایش 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: علایم جسمانی دیسمنوره در گروه زنجبیل به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0 > p)، اما از لحاظ آماری در سایر گروه‌ها تغییر معناداری مشاهده نشد. مقایسه چهار گروه نشان داد که کاهش علایم جسمانی دیسمنوره در گروه زنجبیل به‌طور معنی‌داری بیش از سه گروه دیگر بود (05/0 > p). علایم روانی دیسمنوره درون و بین گروه‌ها تغییر معنی‌داری نشان نداد (05/0 < p). نتیجه‌گیری: مصرف زنجبیل جهت درمان علایم جسمانی دیسمنوره توصیه می‌گردد.
کلیدواژه دیسمنوره ,زنجبیل ,تمرین مقاومتی ,ارزیابی علایم
آدرس دانشگاه شیراز, بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز, ایران, دانشگاه شیراز, بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز, ایران, دانشگاه شیراز, بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved