>
Fa   |   Ar   |   En
   اثر ضدمیکروبی عصاره آویشن شیرازی بر استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی‌سیلین  
   
نویسنده متوسل مریم ,اخوت محمدعلی ,زمردیان کامران ,فرشاد شهره
منبع طب جنوب - 1393 - دوره : 17 - شماره : 5 - صفحه:900 -906
چکیده    زمینه: یکی از شایع‌ترین باکتری‌های عامل عفونت‌های بیمارستانی، استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی‌سیلین (mrsa) است. امروزه کاربرد عصاره‌های گیاهی مانند آویشن شیرازی از خانواده لامیاسیه در مقابله با باکتری‌ها در حال افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی عصاره آویشن شیرازی بر باکتری استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی‌سیلین می باشد.مواد و روش‌ها: 232 سویه استافیلوکوکوس اوریوس جهت جداسازی سویه‌های mrsa جمع‌آوری شد با روش اگزاسیلین غربالگری انجام گرفت؛ در نهایت 75 سویه به ‌عنوان mrsa شناسایی شدند. سپس با روش ماسراسیون (maceration)، از برگ‌های خشک گیاه، عصاره تهیه گردید. فعالیت ضدمیکروبی عصاره با روش میکرو براث دایلوشن بررسی گردید و غلظت اولیه عصاره 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر در نظر گرفته شد.یافته‌ها: حداقل غلظت عصاره که از رشد سویه‌های mrsa ممانعت به‌عمل می‌آورد (mic) از 2 تا 16 میکروگرم بر میلی‌لیتر متفاوت بود. عصاره قادر بود که از رشد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و استافیلوکوکوس اوریوس حساس به متی‌سیلین، در غلظت‌های 16-8 میکروگرم بر میلی‌لیتر ممانعت به ‌عمل آورد. همچنین عصاره توانست 6/62 درصد از باکتری‌های mrsa مورد آزمایش را در غلظت 512 میکروگرم بر میلی‌لیتر یا بیشتر بکشد (mbc). نتیجه‌گیری: عصاره آویشن شیرازی قادر به ممانعت از رشد باکتری‌های یادشده می‌باشد، همچنین اثر باکتریسیدال عصاره آویشن شیرازی کمتر از اثر مهاری آن بر باکتری‌های mrsa می‌باشد.
کلیدواژه عصاره آویشن شیرازی ,اثر ضدمیکروبی ,استافیلوکوکوس اوریوس ,سویه‌های Mrsa ,Zataria Multiflora Extract ,Antibacterial Effect ,Staphylococcus Aureus ,Mrsa
آدرس دانشگاه علوم پزشکی شیراز, مرکز تحقیقات علوم و فناوری تشخیص آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز, مرکز تحقیقات علوم و فناوری تشخیص آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز, بخش انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی دانشکده پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز, مرکز تحقیقات میکروب‌شناسی بالینی استاد البرزی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved