تاثیر دو نوع تمرین هوازی در دو شرایط متفاوت دمایی روی شاخص‌های مقاومت راه‎های هوایی و برونکواسپاسم دانش‌آموزان پسر ورزشکار شهر اهواز

چکیدهزمینه: سیستم تنفسی تنها سیستم درونی بدن است که به‌طور مستقیم در معرض تماس با دما و رطوبت محیطی واکنشی متفاوت بروز می‌دهد. همجنین تعداد تنفس در شرایط استراحت و فعالیت در نوجوانان به‌دلیل عمق کمتر آن نسبت به افراد بزرگسال در شرایط محیطی مختلف بیشتر است. بنابراین می‌طلبد که عوارض ناشی از افزایش تعداد تنفس در این افراد مورد بررسی قرار گیرد. لذا هدف این پژوهش بررسی مقاومت راه‌های هوایی و وضعیت برونکواسپاسم در دو شرایط متفاوت هوای گرم و سرد در نوجوانان پسر ورزشکار می‌باشد. مواد و روش‌ها: 35 دانش‌آموز داوطلب هنرستان پوریای ولی شهرستان اهواز (18-16) سال با میانگین قد (178 سانتی‌متر)، وزن (66 کیلوگرم)، شاخص توده بدنی 14/25، شاخص عملکرد ریوی (fvc) 92 درصد، همچنین در فصل زمستان دمای هوا 14 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 68 درصد و در فصل بهار دمای هوا 42 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 76 درصد بوده است که قبل از اجرای آزمون‌ها اندازه‌گیری ثبت شده‌اند. برای اندازه‌گیری شدت پایین تمرین از پروتکل هوازی بالک استفاده شده است.همچنین برای اندازه‌گیری شدت بالای تمرین از آزمون هوازی استراند روی نوارگردان در دو فصل زمستان (دی ماه) و بهار (خرداد ماه) صورت گرفته است. در فصول مذکور قبل و بعد از اجرای آزمون‌های ورزشی شاخص‌های fvc، fev1، fvc/ fev1 اندازه‌گیری شدند. با بهره‌گیری از آزمون t همبسته و مستقل نتایج پس ازمون با درجه اعتباری (05/0 > p) در دو دمای متفاوت و در دو شدت بالا و پایین تمرین مورد مقایسه قرار گرفته است.یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که شاخص‌های پس آزمون fev1 و fev1/fvc نسبت به پیش آزمون طی آزمون بالک در زمستان و بهار و همچنین آزمون استراند در زمستان و بهار اختلاف معنی‌داری را داشته است. همچنین بین نتایج آزمون بالک و استراند در فصل زمستان و بهار اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. بنابر نتایج حاصله فقط تعداد 4 نفر (14 درصد) متعاقب اجرای فعالیت با شدت پایین در فصل بهار دچار برونکواسپاسم و مقاومت در راه هوایی گردیدند. از طرفی فعالیت با شدت بالا در فصل زمستان در 14 نفر یا 40 درصد آزمودنی‌ها موجب برونکواسپاسم و افزایش مقاومت در راه‌های هوایی شده‌اند. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی تمرین با شدت بالا در شرایط هوای سرد سبب تحریک بیشتر مجرای(مجاری) نای و محدودیت در جریان هوای ورودی به ریه‌ها (نسبت به تمرین با شدت پایین در هوای گرم) در دانش آموزان پسر می‌شود.