عفونت های قارچی افراد در معرض تماس با میگو در بندر بوشهر

صیادان و پرورش دهندگان و عمل آورندگان میگو در تماس مداوم و مستقیم با آب دریا و آب استخرهای پرورش میگو هستند و بدلیل فعالیت در فصل تابستان در مناطق جنوبی کشور، مستعد ابتلاء‌ به عفونت های قارچی سطحی - جلدی می باشند. در این مطالعه توصیفی - مقطعی که از 18 مرداد الی 20 آبان ماه 1378 صورت گرفت، 176 نفر از پرورش دهندگان،‌ پاک کنندگان و فروشندگان میگو در شهرستان بوشهر مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا، دست، ساعد، آرنج، چشم، صورت، تنه، کشاله ران، ساق، کف و بین انگشتان پا از نظر ظاهری بررسی شد و در صورت مشاهده ضایعه یا ضایعات مشکوک به عفونت های قارچی، نمونه برداری انجام گرفت. در کل 11 مورد عفونت قارچی سطحی( شامل 8 مورد تینه آورسیکالر و 3 مورد اریتراسما) و 4 مورد عفونت قارچی جلدی ( شامل 2 مورد کچلی کشاله ران و 1 مورد کچلی پا و 1 کچلی ریش) شناسایی گردید و با توجه به نتایج به دست آمده میزان شیوع عفونت های قارچی در بین افراد در معرض تماس با میگو در شهرستان بوشهر 52/8% گزارش شد. از این رو، کارگران صنعت میگو، بعنوان یک گروه پرخطر برای ابتلاء به عفونتهای قارچی پوست، می بایست توسط پزشکان طب صنعتی تحت معاینات دوره ای قرار گیرند.