بیان ژن‌های FOXP3، 4- CTLAو اینترلوکین 10 در بیماران با سرطان حنجره و متاستازهای وابسته

زمینه: سلول‌های treg قوی‌ترین منع‌کننده‌ی ایمنی ضدتورمورال هستند و بیان ctla-4 برای عملکرد سلول‌های تنظیم‌گرt foxp3+ طبیعی مادام که این ملکول را بیان می‌کنند، ضروری می‌باشد. اینترلوکین 10 نیز به‌عنوان یک عامل منع کننده‌ی ایمنی، در عرضه آنتی‌ژن به‌صورت موثر عمل کرده و فعالیت سلول‌هایt اختصاصی تومورال را با مانع یا محدودیت توام می‌کند. هدف ازاین بررسی مقایسه بیان و کمیت بیان ژن‌های foxp3 و ctla-4 و اینترلوکین 10 میان بیماران با تهاجم موضعی سرطان حنجره و بیماران بدون تهاجم موضعی و نیز میان بیماران با درگیری غدد لنفاوی است.مواد و روش‌ها: بیان و کمیت بیان ژن‌های foxp3، ctla-4 و اینترلوکین 10 در نمونه‌های بافتی 59 بیمار با سرطان حنجره که 8 نفر از آنها متاستاز منطقه‌ای داشتند و 31 نمونه از غدد لنفاوی آنها به‌روش real-time pcrاندازه‌گیری شد.یافته‌ها: با مقایسه بیان و کمیت بیان ژن‌های foxp3، ctla-4 و اینترلوکین 10 میان بیماران با تهاجم موضعی سرطان حنجره و بیماران بدون تهاجم موضعی و نیز میان بیماران با درگیری غدد لنفاوی در مقایسه با بیماران فاقد درگیری غدد لنفاوی تفاوت چشمگیری مشاهده نگردید (05/0p > ). همچنین همبستگی چشمگیر آماری میان بیان این ژن‌ها و مراحل گوناگون تومور و درجه تمایز تومور یافت نشد (05/0p > ).نتیجه‌گیری: سطح بیان ژن‌های foxp3، ctla-4 و اینترلوکین 10 در ریز محیط تومورهای حنجره با میزان تهاجم موضعی و با درگیری غدد لنفاوی در این بیماران ارتباط چشمگیری ندارد.