میکروپلاستیک‌ها در خلیج‌فارس

زمینه: میکروپلاستیک ها، آلاینده های نوظهور و پایداری هستند که در همه بخش ‌‌های محیط زیست پراکنده هستند و می‌توانند به عنوان تهدیدی برای محیط زیست و انسان محسوب شوند.مواد و روش‌ها: این مقاله مروری به بررسی مقالات منتشر شده در خصوص فراوانی میکروپلاستیک ها در آب، رسوبات و آبزیان خلیج‌فارس می‌پردازد و همچنین روش‌های نمونه‌برداری، آماده‌سازی نمونه‌ها و تشخیص آن‌ها در مقالات مختلف ارائه و جمع‌بندی شده است.یافته‌ها: نتایج نشان داد که کشورهای مختلف، سهم بسیار متفاوتی در آلودگی میکروپلاستیکی خلیج‌فارس دارند؛ به طوری که نتایج گزارش شده از بخش ایران (به خصوص رسوبات ساحلی) چندین برابر بیشتر از کشورهای عربی می باشد. به‌طور کلی فیبرهای آبی و سیاه فراوانترین میکروپلاستیک‌های خلیج‌فارس هستند. میکروپلاستیک‌های کم چگال بیشتر در آب دریا شناسایی شده و میکروپلاستیک های با چگالی بیشتر در رسوبات تشخیص داده شده‌اند. حال آنکه نوع پلاستیک های شناسایی شده در بدن آبزیان به محل زندگی آن‌ها وابسته است.نتیجه‌گیری: آلودگی میکروپلاستیک به شدت محیط زیست خلیج‌فارس را تهدید می کند. با این حال، نبود دستورالعمل یکسان برای انجام مراحل مختلف و ارائه گزارش، مقایسه نتایج به‌دست آمده از مطالعات متفاوت را پیچیده می‌کند. به‌طور مثال، در چهار مطالعه انجام شده در آب های خلیج‌فارس، تعداد میکروپلاستیک ها با سه واحد مختلف گزارش شده است. به طور مشابه در مورد رسوبات و آبزیان نیز واحد یکسانی وجود ندارد. بنابراین، پیشنهاد می شود که مطالعات بیشتری با استفاده از روش های یکسان و بهینه در خلیج‌فارس انجام شود تا نتایج گزارش شده قابل بحث و مقایسه باشند.

Microplastics in the Persian Gulf

Background: Microplastics, as emerging and persistent pollutants, are ubiquitous in different environmental compartments and could be considered an ecological threat to wildlife and humans.Materials and Methods: In the present review article, the existing studies on the presence of microplastics in water, sediments, and aquatic organisms of the Persian Gulf were reviewed with regard to different sampling techniques, samples preparation, and identification methods. Results: The results indicated that the contributions of various countries to microplastics pollution of the Persian Gulf were different. The findings from the Iranian side of the Persian Gulf (especially for coastal sediments) showed higher pollution than its Arabian side. Blue and black fibers were the most predominant types of microplastics in the Persian Gulf. Based on the results, low density microplastics were more dominant in the water column, while high-density plastics were mostly found in sediments. The predominant types of microplastics in marine organisms were related to their habitats.Conclusion: Microplastics contamination is a severe threat to the Persian Gulf’s environment. However, the lack of harmonized procedure for microplastics sampling, preparation, analysis, and report makes the comparison of different studies challenging. For instance, four studies reported the level of microplastics in seawater of the Persian Gulf with three different units. Hence, we suggest all studies use the same methodologies in the Persian Gulf to increase the comparability of the results.