بررسی اثر تیموکینون بر کیفیت سمن موش صحرایی مواجهه شده با دیازینون

زمینه: سموم ارگانوفسفره از جمله دیازینون، سبب تولید رادیکال‌های آزاد، کاهش توان آنتی اکسیدانی سلولی و ناباروری در جنس نر می‌شوند. تیموکینون یک ترکیب فعال موجود در سیاه دانه است که اثرات آنتی اکسیدانتی آن به اثبات رسیده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تیموکینون بر استرس القاء شده توسط دیازینون و کیفیت سمن موش صحرایی نر است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم به صورت تصادفی در 4 گروه هفت‌تایی قرار گرفتند. در گروه اول، تک دوز روغن زیتون خالص، درگروه دوم، تک دوز دیازینون (20 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و در گروه سوم، تیموکینون با دوز 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌صورت داخل صفاقی به مدت 5 روز تجویز شد. در گروه چهارم، ابتدا تیموکینون با دوز 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم تجویز و 3 روز بعد دیازینون با دوز 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم تزریق شد. 36 ساعت بعد از تزریق داروها، بررسی کیفیت سمن شامل ارزیابی تعداد، تحرک، مورفولوژی و زنده مانی اسپرم‌ها مورد بررسی قرار گرفت و میزان مالون‌دی‌آلدئید (mda) در بافت بیضه نیز سنجیده شد. یافته‌ها: در این مطالعه کاهش معنی‌دار حرکت اسپرم و افزایش معنی‌دار میزان mda در بافت بیضه، متعاقب تجویز دیازینون نسبت به گروه کنترل (0001>p) مشاهده گردید. همچنین تیموکینون موجب افزایش حرکت اسپرم و کاهش میزان mda در بافت بیضه (0001>p) در حضور دیازینون نسبت به گروه دیازینون شد.نتیجه‌گیری: از آنجا که دیازینون با تولید رادیکال‌های آزاد سبب افزایش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت بیضه می‌شود، می‌توان چنین نتیجه گرفت که تجویز تیموکینون به عنوان آنتی اکسیدان، باعث کاهش سمیت دیازینون در بافت بیضه موش صحرایی و افزایش کیفیت سمن گردید.

The Effects of Thymoquinone on Semen Quality in the Diazinon Exposed Rats

Background: Exposure to organophosphate pesticides, including diazinon, can lead to increased production of free radicals and decreased cellular antioxidant capacity and male infertility. Thymoquinone (TQ) is an active component of Nigella sativa with well documented antioxidant effects. This study evaluated the effects of thymoquinone on oxidative stress induced by exposure to diazinon and semen quality in male rats.Materials and Methods: Twentyeight male Wistar rats weighing 200300 g were randomly divided into four groups (n=7, each). The first (control) group received a single intraperitoneal (i.p.) injection of olive oil (medication vehicle). Testicular toxicity was induced in rats of the second and third groups by a single injection of diazinon (20 mg/kg, i.p.). Also, the animals of the second and third groups received the vehicle of TQ (olive oil) or TQ (10 mg/kg/day, i.p.), respectively, for five consecutive days starting 3 days before diazinon administration. The fourth group of animals received thymoquinone (10 mg/kg/day) for five consecutive days without induction of diazinon toxicity. Thirtysix hours later, semen quality was assessed for motility, morphology, and viability of sperms in addition to measurement of malondialdehyde (MDA) level in testis tissue.Results: The results showed that the sperm motility significantly decreased and MDA level significantly increased (P<0.0001) after diazinon exposure whereas thymoquinone increased sperm motility and decreased MDA level (P<0.0001) in testis tissue after exposure to diazinon as compared to the control group.Conclusion: Since diazinon increases lipid peroxidation in sperm plasma membrane through production of free radicals, it can be concluded that administration of thymoquinone as an antioxidant can prevent diazinon toxicity in testis tissue of rats, and improve the quality of semen.