ارزیابی روند بهبود آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی و پرفیوژن مجدد در موش صحرایی با استفاده از دستگاه اسپکت حیوانات کوچک

زمینه: آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی/ پرفیوژن مجدد، پدیده کلینیکی شایعی است که می تواند سبب شروع بیماری های کلیوی پیشرونده شده و نهایتاً منجر به آسیب مزمن کلیوی گردد. هدف این مطالعه ارزیابی نتایج حاصل از تصویربرداری غیرتهاجمی به وسیله ی دستگاه اسپکت، جهت بررسی روند ترمیم در مدل حیوانی ایسکمی/ پرفیوژن مجدد کلیوی می باشد.مواد و روش ها: موش های صحرایی نر جهت ایجاد مدل آسیب ایسکمی/ پرفیوژن مجدد یک طرفه کلیوی استفاده شد. پدیکل کلیوی چپ به مدت 120 دقیقه مسدود شد و به دنبال آن حیوانات در سه زمان 24 ساعت، یک هفته و 3 هفته پرفیوژن مجدد بررسی شدند. در هر کدام از این زمان ها، رادیوداروی 99mtc-dmsa به صورت وریدی تزریق و با استفاده از دستگاه اسپکت، اسکن انجام شد. همچنین نمونه خون و بافت کلیوی برداشته شد. یافته ها: پس از 24 ساعت، میزان اکتیویته تجمع یافته در کلیه ایسکمیک نسبت به کلیه سالم مقابل بسیار پایین بود؛ همچنین، تغییرات شدید بافتی کلیوی نیز مشهود بود. پس از یک و سه هفته، نسبت جذب رادیودارو کلیه ایسکمیک به کلیه سالم در مقایسه با 24 ساعت افزایش یافته و اکتیویته جذب شده به صورت متعادل تری میان دو کلیه تقسیم شده بود که با نتایج هیستولوژیک نیز همخوانی قابل ملاحظه ای داشت. در تمامی زمان ها، میزان اوره و کراتینین تغییر معنی داری نسبت به حالت پایه نشان نمی داد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می دهد که در ارزیابی پیگیرانه طولانی مدت ترمیم کلیه در مدل های آسیب ایسکمیک کلیوی جوندگان، تصویربرداری غیر تهاجمی با استفاده از رادیوداروی 99mtc-dmsa توسط دستگاه اسپکت حیوانات کوچک، ابزار مناسبی را در اختیار محققین قرار می دهد و نتایج آن با مطالعات تهاجمی بافت شناسی هم خوانی قابل توجهی نشان می دهد.

Evaluating the Recovery Process of Renal Ischemia/Reperfusion Injury in Rats Using Small-Animal SPECT

Background: Renal injuries associated with ischemia/reperfusion are a prevalent clinical phenomenon that can cause the emergence of progressive kidney diseases, eventually leading to chronic kidney injuries. The present study was conducted to evaluate the results obtained from noninvasive imaging using smallanimal SPECT and investigate the recovery process in an animal model of renal ischemia/reperfusion.Materials and Methods: Male Wistar rats were used to establish a unilateral model of renal ischemia/ reperfusion injury. After occluding the left renal pedicle for 120 minutes, the animals were investigated in terms of reperfusion at 24 hours, one week and three weeks. At each time point, the intravascular injection of 99mTcDMSA as well as scanning with the SPECT machine were conducted. Blood sampling and renal biopsy were also performed.Results: After 24 hours, the accumulated activity levels were significantly lower in the ischemic kidney compared to in the contralateral intact kidney. Severe renal histologic changes were also observed. After one and three weeks, the radiopharmaceutical uptake increased in the ischemic compared to both the contralateral kidney and the time point of 24 hours, and the absorbed activity was divided between the two kidneys in a more balanced fashion, which is quite consistent with the histologic results. Conclusion: The present findings suggest that noninvasive imaging with a smallanimal SPECT system using 99mTcDMSA provides researchers with an appropriate tool in rodent models of renal ischemic damage for evaluating the longterm followup of kidney recovery. The obtained results also appear to be thoroughly consistent with invasive histological studies.