بررسی نقش pkcγ نخاعی در تحمل و هیپرآلجزیای القا شده بدنبال تجویز مکرر مورفین در موش‌های صحرایی نر

زمینه: اپیوییدهایی مثل مورفین یک انتخاب خوب برای درمان دردهای حاد و مزمن در کلینیک می باشند. استفاده کلینیکی از داروهای اپیوئیدی جهت تسکین درد دارای محدودیت است. زیرا تکرار تجویز آنها منجر به ایجاد تحمل و وابستگی فیزیکی و کاهش potency دارو می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش (pkc γ)protein kinase c γ; در تحمل و هیپرآلجزیای القا شده به دنبال تجویز مکرر مورفین در موش های صحرایی نر است.مواد و روش ها: جهت آزمایش، موش ها به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل: تزریق سالین، تحمل به مورفین و هیپرآلجزیا، متفورمین، تحمل و هیپرآلجزیای القا شده به مورفین + متفورمین بودند. ابتدا مورفین 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و به صورت زیر جلدی یک مرتبه در روز و به مدت 14 روز تزریق شد. تست رفتاری هارگریوز به ترتیب قبل (کنترل) و بعد از تزریق اولین دوز مورفین در روز اول و سپس روز 14 پس از آخرین تزریق برای بررسی تحمل انجام گرفت. در بررسی هیپرآلجزیا تست رفتاری قبل از تزریق اولین دوز مورفین و سپس قبل از آخرین تزریق آن در روز 14 و آنگاه دو روز پس از آخرین تزریق یعنی روز 16 صورت گرفت. بیان (pkc γ) نخاعی در روزهای 14 پس از آخرین تزریق و روز 16 بروش وسترن بلات سنجیده شد. متفورمین به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی همراه با مورفین به مدت 14 روز تزریق گردید. سنجش تست رفتاری هارگریوز و میزان بیان pkc γ با همان روشی که در بالا اشاره شد صورت گرفت.یافته ها: نتایج تحمل معنی داری را در روز 14پس از تزریق آخرین دوز مورفین و القای هیپرآلجزیا را در روزهای 14 قبل از تزریق مورفین و 16 در مقایسه با کنترل نشان داد. همچنین افزایش معنی داری در بیان pkc γ در روز 14 و روز 16 در مقایسه با کنترل دیده شد که این افزایش در تحمل بیشتر از هیپرآلجزیا بود. تزریق 14روزه متفورمین به همراه مورفین سبب کاهش معنی دار تحمل و هیپرآلجزیا گردید. بیان pkc γ نخاعی نیز در تحمل و هیپرآلجزیا کاهش یافت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که افزایش بیان pkc γ نخاعی در تحمل و القای هیپرآلجزیای حاصل از استفاده مکرر مورفین می تواند نقش داشته باشد.