ارزش magnetic resonance spectroscopy در شناسایی توده‌های خوش‌خیم و بدخیم غدد بزاقی در مقایسه با نتایج حاصله از پاتولوژی

زمینه: افتراق بین تومورهای خوش خیم و بدخیم پاروتید قبل از انجام عمل جراحی احتمالی حائز اهمیت می باشد زیرا می تواند تصمیم گیری های طرح درمانی بیماران را با تغییر مواجه کند. در این مطالعه نقش احتمالی magnetic resonance spectroscopy بر روی افتراق تومورهای خوش خیم از بدخیم پاروتید مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: 40 بیمار با توده غدد بزاقی به ویژه پاروتید و ساب مندیبولر که کاندید عمل جراحی بودند وارد مطالعه شدند. بیماران از درمانگاه بیمارستان امیراعلم انتخاب و در بیمارستان امام خمینی تحت mri قرار گرفتند. در این مطالعه بر روی این بیماران magnetic resonance spectroscopy (mrs) در زمان اکوی 135 و 270 میلی پایه انجام شد و نسبت کولین به کراتین تعیین گردید. بر حسب نتیجه سیتولوژی بیماران به سه گروه تومور خوش خیم غیر وارتین، وارتین و بدخیم تقسیم شدند و از منحنیroc curve برای به دست آوردن بهترین نقطه برش (cutoff points) استفاده شد.یافته ها: 40 بیمار وارد این مطالعه شدند که 25 بیمار تومور خوش خیم غیر وارتین، 9 بیمار تومور بدخیم و 6 بیمار تومور وارتین داشتند. برای افتراق تومورهای خوش خیم از بدخیم (te)time of echo در زمان 135 قدرت بیشتری از خود نشان داد، درte:135 بهترین نقطه برش برای افتراق خوش خیمی و بدخیمی برابر با نسبت کولین به کراتین 1/92 بود که ویژگی 89 درصد و حساسیت 81 درصد داشت، در حالی که بهترین نقطه برش در 270:te برابر با 1/76 بود که حساسیت 89 درصد و ویژگی 71 درصد نشان داد. بر طبق این امر نسبت کولین به کراتین کمتر از 1/25 موارد بدخیم را رد می کند (حساسیت 92 درصد) و نسبت بالاتر از 1/76 قویاً به نفع بدخیمی می باشد (با ویژگی 100 درصد). mrs توانایی تفکیک بین تومور خوش خیم غیروارتین با گروه وارتین را نداشت.نتیجه گیری: بر طبق این مطالعه نسبت کولین به کراتین در ام ار اسپکتروسکوپی می تواند به عنوان یک روش غیر تهاجمی در افتراق تومورهای خوش خیم و بدخیم کمک کننده باشد.