ارزیابی اثرات ترمیمی سلول‌های بنیادی مزانشیمی کشت داده شده با سکرتوم حاصل از سلول‌های بنیادی دست‌ورزی شده با nrf2 بر روی آسیب حاد کلیوی در موش صحرایی

سابقه و هدف کاهش شدید بقای سلول های بنیادی مزانشیمی پس از پیوند، از چالش های اساسی استفاده از این سلول ها است. در این مطالعه با هدف افزایش بقای این سلول ها پس از پیوند، سلول های بنیادی مزانشیمی دست ورزی نشده تحت تیمار با سکرتوم حاصل از سلول های دست ورزی شده با ژن nrf2 قرار گرفتند. سپس اثرات درمانی این سلول ها در مدل حیوانی آسیب حاد کلیوی مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش هادر یک مطالعه تجربی پلاسمید نوترکیب pcdna3.1nrf2 به درون سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان ترانسفکت شد و سکرتوم سلول ها جمع آوری گردید. سلول های بنیادی مزانشیمی در سکرتوم حاصل از سلول های دست ورزی شده با ژن nrf2 کشت داده شدند. سلول های مجاور شده با سکرتوم، به موش های صحرایی (گروه 10 تایی) دچار آسیب حاد کلیوی تزریق شد و اثر درمانی این سلول ها با استفاده از روش های بیوشیمیایی و پاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها14 روز پس از درمان، کاهش bun در گروهی که تزریق سلول های کشت داده شده در سکرتوم داشتند (mg/dl 3.5±48) نسبت به گروهی که سلول های طبیعی دریافت کرده بودند(mg/dl 9.9±100) تفاوت معناداری داشت(0.001>p). تعداد کست(0.26) مشاهده شده در مقاطع بافتی این گروه نیز کمتر از گروه دریافت کننده سلول های طبیعی(0.51) بود.نتیجه گیریکشت سلول های بنیادی مزانشیمی در سکرتوم حاصل از سلول های دست ورزی شده با ژن nrf2 ، اثرات ترمیمی این سلول ها را در بهبود آسیب حاد کلیوی افزایش می دهد.