خونریزی حجیم مامایی در یک مورد جفت چسبیده آکرتا

سابقه و هدف از علل شایع مرگ و میر حوالی زایمان، خونریزی شدید پس از زایمان می باشد. خونریزی شدید مامایی، می تواند به دنبال موارد متعددی رخ دهد که یکی از آن ها جفت اکرتا است. تزریق خون وسیع پس از زایمان می تواند مرگ و میر و عوارض ناشی از زایمان را کاهش دهد. موردبیمار خانم 28 ساله بدون سابقه بیماری خاصی، جهت سزارین الکتیو بار دوم در اتاق عمل تحت بیهوشی نخاعی قرار گرفت و نوزادی با سلامت کامل به دنیا آورد. اما پس از گذشت حدود 25 دقیقه از شروع عمل دچار افت واضح فشار خون و کاهش سطح هوشیاری شد که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته و با توجه به از دست دادن حدود 3500 میلی لیتر خون طی 20 دقیقه، برای وی مایعات ایزوتونیک و هایپرتونیک، کلوئیدی و خون و فرآورده های خونی تجویز گردید. با تشخیص پلاسنتا اکرتا نهایتاً بیمار تحت هیسترکتومی قرار گرفت و دستورالعمل ترانسفوزیون ماسیو برای وی اجرا شد.نتیجه گیریبا تشخیص زود هنگام و آمادگی جهت بیماری هایی از قبیل پلاسنتا اکرتا، قبل از عمل سزارین، می توان از عوارض ناخواسته و حتی مرگ و میر حوالی زایمان مادران کاست.

Massive obstetric hemorrhage in a case with placenta accreta

AbstractBackground and ObjectivesPostpartum is one of the common causes of maternal mortality. Massive obstetrics hemorrhage may occur due to several etiologies such as Placenta Accreta. Massive transfusion protocols for obstetrics can reduce mortality and morbidity rate. CaseA 28 year old patient who was an elective candidate for second cesarean without any particular disease was under spinal anesthesia and gave birth to a healthy baby. But after 25 minutes from the onset of the operation, the patient suffered from a marked drop in blood pressure and decrease in consciousness. Due to hemorrhage shock od an estimated blood loss of nearly 3500cc, she was intubated and prescribed isotonic and hypertonic fluids, colloids and blood components. Her diagnosis was placentra accreta and to control hemorrhage, hysterectomy was done. Conclusions Preoperative suspension for Placenta Accreta abnormalities should alert the anesthesia provider to potential massive blood loss. Preoperative effective communication among all obstetric caregivers is imperative.