ارتباط جوّ سازمانی و سکوت سازمانی با توانمندی روان‌شناختی کارکنان در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی بیرجند؛ سال 1394

زمینه و هدف: شناسایی متغیّرهای سازمانی مرتبط با توانمندی کارکنان، می تواند موجب ارتقای عملکرد سازمانی بیمارستان ها شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت و ارتباط بین جوّ سازمانی و سکوت سازمانی با توانمندی روان شناختی کارکنان در بیمارستان های دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه همبستگی، به صورت مقطعی در سال 1394 اجرا شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 400 نفر از کارکنان بیمارستان های دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های جوّ سازمانی، سکوت سازمانی و توانمندی روان شناختی بود که روایی آن ها با قضاوت خبرگان و پایایی هر سه پرسشنامه با آلفای کرونباخ بیشتر از 0/7 تایید شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های تی یک نمونه ای، همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنوا یک طرفه در نرم افزارspss (ویرایش 18) استفاده شد. کسب 70% مقیاس لیکرت (3/5)، به عنوان نقطه برش برای وضعیت مطلوب هر متغیّر در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین جوّ سازمانی و سکوت سازمانی به ترتیب: 0/67±2/94 و 0/56±3/18 بود که سطح مطلوبی در بیمارستان های مورد مطالعه نداشتند (p<0/05). اگرچه میانگین کلی متغیّر توانمندی روانشناختی با مقدار0/58± 3/6، سطح نسبتاً مطلوبی داشت، اما دو مولّفه اعتماد به دیگران و خودسامانی به ترتیب با میانگین0/83±3/2 و0/67±3/42 سطح مطلوبی را نشان ندادند (p<0/05). جوّ سازمانی و سکوت سازمانی به ترتیب با ضریب همبستگی 0/6 و 0/58، رابطه مستقیم و به نسبت قوی با توانمندی روانشناختی نشان دادند (p<0/05).نتیجه گیری: مدیران بیمارستان ها با ایجاد برنامه های بهبود جوّ سازمانی و کاهش پدیده سکوت در راستای تقویت مشارکت و ابراز نظر کارکنان، می توانند زمینه توانمندی روانشناختی در کارکنان را بهبود بخشند.

Relationships between Organizational Climate and Organizational Silence with Psychological Empowerment of Employees in Hospitals Affiliated with Birjand University of Medical Sciences; 2015

Background and Aim: Identifying factors associated with employees empowerment of their working centers can promote organizational performance of hospitals. The current study aimed at investigating the relationship of both organizational climate and organizational silence with psychological empowerment in the public hospitals affiliated with Birjand University of Medical Sciences (BUMS).Materials and Methods: This crosssectional and correlational study was carried out in 2015. Using a stratified randomized sling, 400 employees were selected from the public. hospitals affiliated with BUMS. Data collection tools were. three selfadministered questionnaires including organizational climate, organizational silence, and psychological empowerment. . Validity and reliability of the questionnaires were verified using experts judgment and Cronbach alpha coefficients more than 0.7, respectively. Data analysis was done by means of SPSS (V: 18) software using one sle t test, independent t test, Pearson correlation coefficient, and oneway ANOVA. The cutoff point of 70%.of Likerttype scale (3.5) was considered as an acceptable mean for each variable.Results: The mean organizational climate and organizational silence was 2.45 and 3.18, respectively which did not correspond with an acceptable mean (P<0.05). Although the mean psychological construct which was 3.6 had an acceptable value, mean of the two other subvariables i.e. ldquo trust to othersrdquo and ldquo selfdeterminationrdquo were 3.2plusmn 0.83 and 3.42plusmn 0.67, respectively and they were not at an acceptable level (P<0.05). It is observed that both organizational climate and organizational silence were positively correlated to psychological empowerment with 0.6 and 0.58 coefficients, respectively (P<0.05).Conclusion: It is suggested that the hospitals administrators should promote the psychological empowerment of their employees through improving organizational climate and decreasing organizational silence and thus, increase their positive participation and employing deserved plans to improve workplace climate and eliminate the silence behavior through employee engagement and more opportunity to express their ideas.