تاثیر آینه‌درمانی بر توانایی راه‌رفتن بیماران، پس از سکته مغزی

زمینه و هدف: سکته مغزی، یکی از علل عمده ازکارافتادگی است؛ بنابراین توسعه روش‌های درمانی جدید به‌منظور تسریع مرحله بهبودی؛ از لحاظ درمانی، اجتماعی و اقتصادی اهمیت زیادی دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آینه‌درمانی بر توانایی راه‌رفتن بیماران پس از سکته مغزی برحسب قدرت عضلانی پای مبتلا به انجام رسید.روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 50 بیمار مبتلا به سکته مغزی مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های قایم (عج) و امام رضا (ع) مشهد، از طریق تخصیص تصادفی در دو گروه مساوی کنترل و آینه‌درمانی قرار گرفتند. در گروه مداخله، آینه‌درمانی در 20جلسه 30دقیقه‌ای انجام شد؛ بدین صورت که فرد، حرکات دامنه حرکتی اندام تحتانی را توسط سمت سالم در مقابل آینه انجام داده و تنها تصویر آینه‌ای آن را مشاهده می‌نمود. در هر دو گروه، برنامه‌ی معمول فیزیوتراپی نیز اجرا شد. قدرت عضلانی پای مبتلا با استفاده از ابزار 5نمره‌ای سنجش قدرت عضلانی و توانایی حرکتی اندام تحتانی قبل، حین و پس از درمان با استفاده از ابزار توانایی راه‌رفتن، مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss (ویرایش 5/11) و با کمک آزمون‌های آماری kalmogorov– smiranovو shapiro–wilks، independent t-test، paired t-test، mann– whitney، wilcoxon و anova دوطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: دو گروه، قبل از مداخله، از نظر شاخص‌های توانایی راه‌رفتن برحسب قدرت عضلانی پای مبتلا و متغیرهای مداخله‌گر، تفاوتی نداشتند. پس از مداخله، بیماران در گروه آینه‌درمانی از نظر توانایی راه‌رفتن بر حسب قدرت عضلانی پای مبتلا نسبت به گروه کنترل، بهبودی قابل ملاحظه‌ای نداشتند (756/0p=)؛ اما بررسی بیماران از نظر توانایی راه‌رفتن، تفاوت آماری معنی‌داری بر حسب قدرت عضلانی پای مبتلا در جلسه دهم در دو گروه آینه‌درمانی و کنترل نشان داد (038/0p=).نتیجه‌گیری: آینه‌درمانی در کنار برنامه توانبخشی می‌تواند توانایی راه‌رفتن بیماران را در برخی از مراحل پس از سکته مغزی بهبود بخشد.