نقش حفاظتی عصاره هیدروالکلی چای سبز (Camellia sinensis) بر پارامترهای اسپرم و بافت بیضه در موش‌های نژاد NMRI در معرض سدیم‌ آرسنیت

زمینه و هدف: سدیم‌‌آرسنیت، یک آلاینده زیست‌محیطی با توان تولید رادیکال آزاد و تخریب بافتی است. هدف از ‌این مطالعه، بررسی اثر عصاره چای سبز (gte) به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان، بر پارامتر‌های اسپرم و بافت بیضه موش‌های تیمارشده با سدیم‌آرسنیت بود.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، موش‌های نر بالغ نژاد nmri، به‌طور تصادفی، در 4 گروه (6=n) شامل گروه‌های: کنترل، دریافت‌کننده سدیم‌آرسنیت (mg/kg/day 5)، دریافت‌کننده gte (mg/kg/day100) و گروه دریافت‌کننده سدیم‌آرسنیت+ gte قرار گرفتند و به‌مدّت 34 روز به‌صورت دهانی تیمار شدند. در پایان دوره تیمار، وزن بدن و بیضه چپ، ثبت و ناحیه دمی اپیدیدیم چپ، در محیط کشتham's f10 قطعه‌قطعه شد. ‌اسپرم‌‌های خارج‌‌شده، برای بررسی برخی از پارامتر‌‌های اسپر‌م، مورد ‌استفاده قرار‌ ‌گرفت. کیفیّت کروماتین اسپرم، توسط‌ رنگ‌آمیزی‌های‌ هسته‌‌‌ای آکریدین‌اورانژ و آنیلین‌بلو ارزیابی شد. بیضه چپ برای مشاهدات بافت‌آسیب‌شناختی مورد استفاده قرار گرفت. سطح مالون‌دی‌آلدیید (mda) سرم، به‌عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با روش آماری one-way anova آنالیز شدند.یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در تعداد، تحرّک، قابلیت حیات ‌‌)001/0 (p < و مورفولوژی طبیعی‌اسپرم )01/0 (p < و همچنین کاهش معنی‌داری در قطر لوله‌های منی‌ساز و ضخامت اپیتلیوم زایشی )001/0 (p < در موش‌های تیمارشده با سدیم‌آرسنیت در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. موش‌های تیمارشده با سدیم‌آرسنیت، افزایش معنی‌داری در قطر لومن لوله‌های منی‌ساز و سطح mda )001/0 (p < نشان دادند. پارامترهای فوق در گروه دریافت‌کننده سدیم‌آرسنیت+gte به‌طور معنی‌داری جبران شد. سدیم‌آرسنیت، تاثیری بر وزن بدن و بیضه، قطر هسته اسپرماتوگونی،کیفیّت dna اسپرم و جایگزینی پروتامین به‌جای‌ هیستون نداشت. نتیجه‌گیری: عصاره الکلی چای سبز (gte)، احتمالاً می‌تواند تاحدودی در کاهش سمیّت ناشی از سدیم‌آرسنیت مفید باشد.