شیوع علل باکتریال ایجادکننده اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن و مقاومت دارویی آنها در شهر بیرجند

زمینه و هدف: اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن، یکی از بیماری‌های شایع سنین کودکی است. پژوهش حاضر به‌منظور تعیین شیوع علل باکتریال ایجادکننده اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن و مقاومت دارویی آنها در بیماران با پرده گوش سالم انجام گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 100 بیمار با تشخیص اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن که از مهرماه 1390 تا شهریور 1392 مورد عمل جراحی مرینگوتومی قرار گرفته بودند، به روش سرشماری انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند؛ مایع گوش میانی آنها جمع‌آوری و در محیط کشت تیوگلیکلات کشت داده شد و سپس باکتری‌های رشدیافته، شناسایی شدند و حساسیّت دارویی آنها، به‌روش استاندارد دیسک‌دیفیوژن، مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: از 87 نمونه با نتیجه کشت مثبت، شایع‌ترین باکتری‌های جداشده عبارت بودند از: استافیلوکوک‌کواگولاز منفی (39%) و استرپتوکوک‌های آلفا، بتا و غیرهمولیتیک (24%). ارتباط معنی‌داری بین نوع باکتری جداشده از ترشحات گوش با اوتیت مدیای حاد (003/0p=)، گوش مبتلا (049/0p=) و وجود آلرژی (029/0p=) دیده شد. از میان آنتی‌بیوتیک‌های مورد بررسی، بیشترین حساسیّت به لووفلوکساسین (7/94%(، کلیندامایسین (9/84%) و سیپروفلوکساسین (3/83%) و بیشترین مقاومت نسبت به اکساسیلین (1/77%)، کوتریموکسازول (4/59%) و سفکسیم (3/58%) مشاهده گردید.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در شرایطی که انجام کشت ترشحات گوش میانی امکان‌پذیر نباشد، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های کلیندامایسین و یا سیپروفلوکساسین برای درمان این بیماران می‌تواند مفید باشد.