تاثیر آتورواستاتین بر پاسخ استرس اکسیداتیو مغز و آسیب نورونی ناشی از دیابت

زمینه و هدف: بر پایه یافته‌های اخیر، آتورواستاتین، بجز اثر کاهندگی کلسترول، دارای اثرات دیگری مانند: اثر ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی نیز می‌باشد. با توجه به نقش استرس‌اکسیداتیو و التهاب در ایجاد نوروپاتی دیابتی، مطالعه حاضر به‌منظور مطالعه تاثیر حفاظت نورونی و ضدّ استرس ‌اکسیداتیو آتورواستاتین در بافت مغز حیوان دیابتی انجام گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه مداخله‌ای-تجربی، موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار، به‌صورت تصادفی، به چهار گروه (6تایی) شامل: نرمال، نرمال‌درمان، دیابتی و دیابتی‌درمان تقسیم شدند. موش‌های صحرایی، با تزریق داخل وریدی استرپتوزوتوسین (mg/kg40)، دیابتی شده و حیوانات درمان‌شونده، 8 هفته آتورواستاتین با دوز mg/kg/day40 دریافت کردند. در پایان آزمایش، نمونه خونی برای اندازه‌گیری گلوکز و اوره جمع‌آوری گردید. در نهایت، حیوان پس از بیهوشی عمیق، کشته شده و مغز حیوان برای اندازه‌گیری مالون‌دی‌آلدیید (mda) و مطالعه بافت‌شناسی برداشته شد.یافته‌ها: میزان اوره (mg/dl10±130) به‌طور معنی‌داری در حیوانات دیابتی (گلوکز خون mg/dl < 450) در مقایسه با حیوانات نرمال (mg/dl7±58) افزایش داشت(05/0p < )؛ همچنین دیابت، موجب افزایش mda مغز حیوانات دیابتی (mol/mg proteinµ07/3±78/8) به همراه آسیب‌های بافتی گردید. آتورواستاتین به‌طور معنی‌داری اوره حیوانات دیابتی (mg/dl2/0±7/0) را در مقایسه با گروه نرمال کاهش داد. میزان mda مغز، به‌طور معنی‌داری در گروه دیابتی‌ درمان‌شده با آتورواستاتین کاهش یافت (mol/mg proteinµ31/0±92/0)، (05/0p < ).نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که آتورواستاتین، از ایجاد نوروپاتی ناشی از هیپرگلیسمی جلوگیری کرده و بروز استرس اکسیداتیو مغز در حین دیابت را مهار می‌نماید. به‌نظر می‌رسد، افزایش اوره خون، یکی دیگر از عوامل آسیب مغز می‌باشد که آتورواستاتین به‌واسطه کاهش آن، از ایجاد نوروپاتی جلوگیری می‌کند.