تاثیر آموزش خودمراقبتی، بر میزان امید بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری

زمینه و هدف: بیماری سندرم حاد کرونری شامل مشکلات قلبی است و در ایران به‌عنوان اوّلین عامل مرگ و میر شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر میزان امید به ادامه زندگی بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری بستری‌ در بخش قلب بیمارستان ولیعصر بیرجند بود. روش تحقیق: این پژوهش کارآزمایی شاهددار تصادفی‌شده، بر روی 60نفر از بیماران مبتلا به سندروم حاد کرونری بستری در بخش قلب بیمارستان ولیعصر بیرجند در سال 1393 انجام گرفت. نمونه‌گیری، به‌روش غیر احتمالی انجام و افراد نمونه، از بین بیماران مبتلا به سندروم حاد کرونری انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی، در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله، در هنگام ترخیص، توسط پرستار آموزش‌دیده، تحت آموزش خودمراقبتی قرار گرفتند و به‌مدّت چهار هفته به‌صورت تلفنی پیگیری شدند. پرسشنامه شاخص امید herth، قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها، در نرم‌افزار spss (ویرایش 15) وارد و به‌وسیله آزمون‌های آماری کای‌اسکویر و تی‌ مستقل و وابسته، در سطح آلفای 05/0 آنالیز گردید.یافته‌ها: میانگین نمره امید در بیماران گروه مداخله، از 5/2±6/23 قبل از مداخله به 4/1±4/33 بعد از مداخله افزایش یافت (001/0p < )؛ در حالی‌ که در گروه شاهد، اختلاف معنی‌داری در میانگین نمره امید، قبل و بعد از مداخله مشاهده نگردید (8/22 به 4/22)؛ همچنین در گروه مداخله، در هر سه حیطه امید به زندگی یعنی حیطه‌های شناختی- زمانی، عاطفی- رفتاری، نسبی- زمینه‌ای، افزایش معنی‌داری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: اگر چه سطح امید به زندگی در بیماران سندرم حاد کرونری پایین می‌باشد، اما با آموزش خودمراقبتی، می‌توان تمام ابعاد آن را ارتقا بخشید.