اثر نانوپلیمرهای چیتوزان در فعال‌سازی سلول‌های دندریتیک مشتق‌شده از مغز استخوان موش

زمینه و هدف: با توجه به مشکلات متعدّد عوامل مختلف در فعال‌سازی سلول‌های دندریتیک و پاسخ‌های ایمنی، نیاز به ماده‌ای مطمین، موثّر و کاربردی در روندهای ایمن‌درمانی است. چیتوزان، مادّه‌ای موثّر برای انتقال ژن و نیز جزیی از نانوداربست‌هاست. در این مطالعه، به تعیین اثر نانوپلیمرهای چیتوزان بر روی سلول‌های دندریتیک پرداخته شد.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، محلول چیتوزان (150 کیلودالتون)، در اسیداستیک %1 با استفاده از nano2 به‌صورت الیگومرهای 10 کیلودالتون در آمد. ذرّات الیگومر، با استفاده از naoh2 نرمال حاصل گردید. سلول‌های دندریتیک، با استفاده از gm-csf از مغز استخوان موش‌ها تولید شدند. بر روی سلول‌های دندریتیک تیمارشده با چیتوزان، نشانگرهای بلوغ cd40، cd86 و mhc-ii با روش فلوسیتومتری بررسی شد و تولید tnf-?، با روش elisa و تکثیر سلول‌های t مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: در روز هشتم، خلوص سلول‌های دندریتیک، بیش از %90 بود. افزایش در همه نشانگرهای بلوغ بررسی‌شده cd40، cd86 و mhc-ii، به‌صورت مشخص‌کننده بود (05/0p < ). ترشح tnf-? و القای تکثیر سلول‌های t توسط سلول‌های دندریتیک تیمارشده با چیتوزان، به‌طور مشخص بیشتر از سلول‌های بدون تحریک بود (05/0p < ).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که نانوپلیمرهای چیتوزان، می‌توانند باعث ارتقای فنوتیپ بلوغ، تولید سایتوکاین پیش‌التهابی و القای تکثیر سلول‌های t گردند؛ بنابراین، نانوکمپلکس‌ها و داربست‌های چیتوزان، می‌توانند باعث القا شده و ارتقای عملکردهای سلول‌های دندریتیک و پاسخ‌های ایمنی را سبب شوند.