شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و ارتباط آن با چاقی والدین در شهر بیرجند

زمینه و هدف: چاقی، یک بیماری چندعاملی است که عوامل مختلف محیطی و ژنتیکی در آن نقش دارند. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و ارتباط آن با چاقی والدین در بیرجند بود.روش تحقیق: این مطالعه مقطعی، در سال 1388، روی 500 کودک 2 تا 5 ساله مهدکودک‌های شهر بیرجند که به‌روش سرشماری انتخاب شده بودند و نیز روی والدین آنها انجام شد. قد و وزن کودکان و والدین آنها، به‌روش استاندارد اندازه‌گیری شد و نمایه توده بدنی آنها محاسبه گردید. کودکان با bmi بین صدک 85 تا 95 دارای اضافه وزن و با bmi بالاتر از صدک 95 به‌عنوان چاق در نظر گرفته شدند. در مورد والدین، bmi 25 تا 29 به‌عنوان «اضافه وزن» و bmi مساوی یا بیشتر از 30 به‌عنوان چاقی در نظر گرفته شد. داده‌ها در نرم‌افزار spss (ویرایش 13) وارد و با استفاده از آزمون کای‌دو و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معنی‌داری 05/0 ?=تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: شیوع چاقی در کودکان 6/7% (3/6 دختران و 8/8 پسران) و شیوع اضافه وزن 6/10% (7/11 دختران و 6/9 پسران) بود. 2/44% پدران و 2/30% مادران دارای اضافه وزن و 8/7% پدران و 8/6% مادران چاق بودند. شیوع چاقی و اضافه وزن در فرزندان مادران با bmi نرمال، 15% و در مادران دارای اضافه وزن و یا چاق 24% تعیین گردید. شیوع چاقی و اضافه وزن در فرزندان پدران نرمال 4/15% و با پدران دارای اضافه وزن و چاق 8/20% برآورد گردید؛ بنابراین ارتباط مثبت و معنی‌داری بین bmi فرزندان با bmi پدر و مادر مشاهده گردید (11/0r= و 12/0r= و 05/0p < ).نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط مثبت و معنی‌دار چاقی کودکان و والدین، آموزش خانواده‌ها برای اصلاح الگوهای تغذیه‌ای و رفتاری و پایش وزن کودکان به‌ویژه در خانواده‌های چاق اهمیت دارد.