تاثیر مصرف مکمّل انار و تمرین هوازی بر ظرفیت آنتی‌اکسیدان تام و پراکسیداسیون لیپیدی در مردان دارای اضافه ‌وزن

زمینه و هدف: استرس اکسایشی، منشا بسیاری از بیماری‌ها به‌ویژه در افراد چاق است. امروزه محقّقین برای جلوگیری از تولید رادیکال‌های آزاد، بر مصرف آنتی‌اکسیدان‌های گیاهی به‌ویژه پلی‌فنول‌ها متمرکز شده‌اند؛ از این‌‌رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مصرف بلندمدّت مکمّل انار بر ظرفیت آنتی‌اکسیدان تام و پراکسیداسیون لیپیدی در مردان دارای اضافه ‌وزن انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه، 20 نفر مرد دارای اضافه‌ وزن، در یک طرح نیمه‌تجربی دوسوکور، به‌صورت تصادفی در دو گروه مکمّل انار (200 میلی‌گرم) و شبه دارو قرار گرفتند و به مدت دو ماه به‌صورت سه جلسه در هفته با شدت 70 درصد vo2max دویدند؛ سپس نمونه‌های خون وریدی (قبل، بعد از 4 و 8 هفته) از آنها برای اندازه‌گیری ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام و پراکسیداسیون لیپیدی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های آماری، از نرم‌افزار spss (ویرایش 20) و روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرّر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته‌ها: غلظت مالون‌دی‌آلدیید، پس از 8 هفته در گروه مکمّل در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (016/0=p)، اما شاخص tac در هیچ‌کدام از گروه‌ها در مراحل مختلف معنی‌دار نشد (72/0=p).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، شاید بتوان گفت که مصرف مکمل انار طی هشت هفته فعالیت ورزشی، در کاهش مالون‌دی‌آلدیید ناشی از پراکسیداسیون چربی در افراد چاق موثّر می‌باشد.