بررسی کیفیّت ساختاری مقالات منتشرشده در مجلات علمی- پژوهشی علوم پزشکی کشور ایران در سال‏های 1389-1391، بر اساس دستورالعمل کمیته بین‏ المللی سردبیرانمجلات پزشکی (ICMJE)

زمینه و هدف: شیوه تدوین و تنظیم مقالات بر اساس دستورالعمل‏های علمی، یکی از عواملی است که بر کیفیّت ساختاری مقالات تاثیر می‏گذارد. این مطالعه، با هدف ارزشیابی کیفیّت ساختاری مقالات منتشرشده در مجلات علمی- پژوهشی علوم‌پزشکی ایران براساس دستورالعمل بین‏المللی کمیته سردبیران مجلات پزشکی (icmje) انجام گرفت.روش تحقیق: این مطالعه، به‌روش توصیفی و بر روی 150 مقاله از 15 مجله علمی- پژوهشی پزشکی انجام گردید. مجلات، با روش نمونه‌‌گیری ساده و مقالات هر مجله با روش نمونه‏گیری منظّم انتخاب شدند. میزان تطابق بخش‌های مختلف مقالات با دستورالعمل icmje، توسط سیاهه وارسی محقّق‌ساخته سنجیده شد و برای تجزیه و تحلیل داده‏ها، از آزمون‏های آماری نسبت، کروسکال‌والیس و من‌ویتنی، در سطح معنی‌داری 05/0p < استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بخش‏های جداول (09/94%)، یافته‌ها (77/85%) و مقدمه (16/82%)، بر اساس دستورالعمل مذکور، بیشترین امتیاز را کسب نموده و در وضعیت مطلوب قرار داشتند و بخش‌های تصاویر (89/16%)، نمودارها و اختصارات (32/59%)، چکیده (37/61%) و روش پژوهش (4/64%)، کم‌ترین امتیاز را به خود اختصاص دادند؛ همچنین بین میانگین نمرات مقالات بر اساس انطباق با دستورالعمل مذکور و زمینه‌های موضوعی مقالات، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (000/0‌=‌‌p‏‌)، ولی بین نمرات مقالات و سال انتشار و زبان مقالات، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (07/0‌=p‏‌). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که کیفیّت ساختاری در برخی بخش‌های مقالات، دارای اشکالات فراوانی است؛ از این‌رو، آشنایی بیشتر نویسندگان با اصول مقاله‌نویسی و دقّت و توجّه ویراستاران در بازبینی بخش‌های مختلف مقالات، ضروری به‌نظر می‏رسد.