مقایسه اثر دو روش القای بیهوشی با تیوپنتال‌سدیم و کتامین بر تشنّج‌درمانی الکتریکی در بیماران افسردگی اساسی

زمینه و هدف: افسردگی اساسی از شایع ترین بیماریهای روان پزشکی شناخته می‌شود. . تشنّج‌درمانی الکتریکی، همچنان موثّرترین درمان افسردگی اساسی می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثر دو روش القای بیهوشی با تیوپنتال‌ سدیم و کتامین بر نتایج درمانی تشنّج‌درمانی الکتریکی در بیماران افسرده اساسی بود.روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی‌شده دوسوکور، بر روی60 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی که بیماری آنها قبلاً توسط روانپزشک، تایید شده و نیاز به تشنّج‌درمانی الکتریکی داشتند، انجام شد. بیماران، در دو گروه 30 نفری قرار گرفتند و در یک گروه، بیهوشی توسط کتامین و در گروه دیگر توسط تیوپنتال سدیم انجام شد و پاسخ درمانی انرژی مصرفی، مدّت زمان تشنّج و شدّت افسردگی (معیار همیلتون) در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss (ویرایش 21) و با کمک آزمون‌های آماری mann-whitney و chi-square تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: شدّت افسردگی در هر دو گروه، 6 هفته بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (001/0p < )؛ همچنین انرژی مصرفی، 6 هفته بعد از مداخله (گروه کتامین 4/7±80 و گروه تیوپنتال سدیم 2/12±7/84)، در گروه دریافت‌کننده تیوپنتال سدیم بالاتر از گروه دریافت‌کننده کتامین بود، ولی این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. مدت زمان تشنّج نیز 6 هفته بعد از مداخله، در گروه کتامین (1/10±2/33) و گروه تیوپنتال سدیم (1/21±5/32) بررسی شد که در گروه کتامین، بالاتر بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش طول مدّت تشنّج و کاهش شدّت افسردگی ناشی از مصرف کتامین در محدوده درمانی و و نظر به اثر ضدّ افسردگی آن، این دارو می‌تواند به‌عنوان جانشین مناسبی برای شروع بیهوشی در بیماران مبتلا به افسردگی کاندید انجام تشنّج‌درمانی الکتریکی مورد استفاده قرار گیرد. ..