تاثیر توام پیوند غیر اتولوگ سلول‌های بنیادی استخراج‌شده از چربی و فاکتور رشد عصبی بر ترمیم عصب سیاتیک له‌شده در موش صحرایی

زمینه و هدف: از آنجایی‌که سلول‌های بنیادی برگرفته‌شده ار بافت چربی، در دسترس و آسان می‌باشند، در در این بررسی، تاثیر پیوند سلول‌های بنیادی مشتق‌شده از چربی (adsc) و هورمون رشد عصب (ngf)، بر شاخص عمل عصب در موش صحرایی دارای له‌شدگی عصب سیاتیک، از طریق بررسی رفتار و الکتروفیزیولوژی در روند ترمیم، ارزیابی شد. روش تحقیق: در این تحقیق، از 28 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده شد که پس از له‌کردن عصب سیاتیک، در 4 گروه شامل: گروه رت‌های سالم، گروه رت‌های شاهد فقط تحت آسیب عصبی، گروه رت‌های آسیب‌دیده تحت درمان با ngf و گروه رت‌های آسیب‌دیده تحت درمان با adsc و ngf قرار گرفتند. میزان بهبودی توسط آزمون حسی شاخص فعالیت عصب سیاتیک (sfi، دامنه پتانسیل فعالیت حرکتی (amp) و سرعت هدایت پیام عصبی (ngv) ارزیابی گردید. یافته‌ها: میزان تاخیر بهبود حسی، 2 هفته پس از ترمیم، در گروه ngfنسبت به گروه سالم افزایش معنی‌داری داشت (01/0p < )، اما در گروه سلول‌درمانی، بهبودی کاملاً مشخصی دیده شد. میانگین sfi در پایان هفته ششم، در گروه سلول‌درمانی و ngf نسبت به گروه شاهد افزایش داشت، اما معنی‌دار نبود. میانگین ncv و amp در گروه‌های درمانی به‌خصوص گروه سلول‌درمانی نسبت به گروه شاهد، افزایش غیر معنی‌داری داشت.نتیجه‌گیری: پیوند asdc به‌همراه تجویز ngf موضعی، می‌تواند یک رویکرد درمانی برای ترمیم جراحت عصبی مناسب محسوب شود و ngfنیز اثر مثبتی بر ترمیم عصب سیاتیک دارد.