ارتباط میان نشانگرهای التهابی و شدّت انسداد عروق کرونر تاییدشده با آنژیوگرافی

زمینه و هدف: شواهد بالینی نشان داده‌اند که التهاب، در شروع، پیشرفت و ایجاد پلاک‌های آترواسکلروزی نقش دارد، اما نتایج مطالعات بیوشیمیایی همچنان بحث‌انگیز است. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط میان شدّت انسداد عروق کرونر با غلظت پلاسمایی فیبرینوژن، سرم آمیلویید a (saa) و اینترلوکین 6 (il-6) بود.روش تحقیق: 165 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر (cad) ولی بدون ضایعه در سرخرگ اصلی سمت چپ، براساس نتایج آنژیوگرافی، در چهار گروه شامل: گروه کنترل یا minimal (37 نفر)، گروه بیماران با گرفتگی یک رگ (1vd) (41 نفر)، گروه بیماران با گرفتگی دو رگ (2vd) (41 نفر) و گروه بیماران با گرفتگی سه رگ (3vd) (47 نفر) قرار گرفتند. saa و il-6 بیماران به‌روش الایزا و فیبرینوژن آنها با روش کواگلومتری اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش‌ها، با کمک نرم‌افزارspss (ویرایش 13) مقایسه شدند. یافته‌ها: غلظت فیبرینوژن در گروه‌های 1vd، 2vd و 3vd، به‌طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد (046/0p=). سطح saa در گروه بیماران، بالاتر از گروه کنترل بود، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود (089/0p=). گروه 3vd در مقایسه با سایر گروه‌ها دارای بالاترین میزان il-6 بودند (29/0=p). ارتباط معنی‌داری بین saa، il-6 و فیبرینوژن در گروه بیماران مشاهده شد (05/0p < ). سطوح فیبرینوژن در بیماران، ارتباط معنی‌داری با hdl کلسترول و ldl کلسترول نشان داد (01/0p < ). نتیجه‌گیری: ارزیابی سطوح فیبرینوژن در مقایسه با saa و il-6، برای بررسی ارتباط میان التهاب و شدّت گرفتگی عروق کرونر، دارای ارجحیّت است.