رابطه توکل به خدا و خودکارآمدی با سلامت روان بیماران دیابتی تیپ 2

زمینه و هدف: دیابت شیرین، از بیماری‏های مزمن شایع جهان و تهدیدکننده سلامت ‏روانی می‏باشد. عوامل متعددی از جمله تقویت ایمان دینی و افزایش توان خودمراقبتی، در درمان و کنترل عوارض این بیماری موثر است. این پژوهش، با هدف بررسی نقش توکل به خدا و خودکارآمدی بر سلامت روان بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی‏- تحلیلی از نوع همبستگی، بر روی 204 نفر از بیماران دیابتی نوع 2 که به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند، انجام شد. توکل به خدا، خودکارآمدی و سلامت روان بیماران، با استفاده از پرسشنامه‏های استاندارد توکل به خدا،dmses و ghq-28 اندازه‏گیری شد. داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار آماری spss (ویرایش 13)، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون آماری t-test و رگرسیون چندگانه در سطح 05/0=? تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‏ها نشان داد که بین دو جنس، از نظر توکل به خدا، خودکارآمدی و سلامت‏روان، در سطح 05/0p < تفاوت معنی‌داری وجود ندارد؛ همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین توکل به خدا و خودکارآمدی (001/0p < و 45/0=r)، سلامت‏روان و توکل به خدا (001/0 > p و 56/0-=r) و سلامت‏روان و خودکارآمدی (001/0 > p و 44/0-=r) معنی‌دار بود.تحلیل رگرسیون نشان داد که توکل به خدا و خودکارآمدی، 35% واریانس سلامت روان بیماران دیابتی را تبیین می‌کند و پیش‏بینی‌کننده‌ای قوی برای آن می‏باشد.نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش شیوع دیابت شیرین، این بیماری از مشکلات مهم بهداشتی جهان محسوب می‏شود؛ بنابراین، مداخله برای افزایش ایمان معنوی و خودکارآمدی در جهت انجام فعالیت‏های خود مراقبتی، در کاهش آسیب‏های دیابت مفید خواهد بود.