ارزیابی غلظت جیوه ادرار دندانپزشکان عمومی و متخصصین ترمیمی شهر مشهد در سال 1389

زمینه و هدف: استفاده از آمالگام به علت خطر مسمومیّت با جیوه، با احتیاط صورت می‌گیرد. دندانپزشکان، به دلیل مواجهه شغلی با آمالگام، در معرض استنشاق بخار جیوه هستند که می‌تواند سلامتی آنها را به مخاطره اندازد. هدف از این مطالعه، اندازه‌گیری غلظت جیوه ادرار دندانپزشکان عمومی و متخصصان ترمیمی شهر مشهد در سال 1389 بود.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، 45 نفر دندانپزشک عمومی، 10 نفر دندانپزشک متخصص ترمیمی و70 نفر از افراد بدون مواجهه با جیوه به عنوان گروه کنترل، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ادرار (20 میلی‌لیتر) افراد مورد مطالعه، قبل از شروع کار حرفه‌ای روزانه گرفته شده و غلظت جیوه ادرار، با استفاده از طیف‌سنجی جذب اتمی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با روش‌های آماری توصیفی و تحلیلی، با استفاده از آزمون anova یک‌طرفه و دانکن و نرم‌افزار آماری spss (ویرایش 5/11) تجزیه و تحلیل شدند ( 05/0=?).یافته‌ها: میانگین جیوه ادرار دندانپزشکان عمومی، g/lµ70/2±26/9، متخصصین ترمیمی g/lµ79/1± 13/9 و گروه کنترل g/lµ73/1±84/1 به دست آمد. تفاوت معنی‌داری در غلظت جیوه ادرار، بین دندانپزشکان عمومی و متخصصین ترمیمی مشاهده نشد؛ در حالی که غلظت جیوه ادرار دندانپزشکان عمومی و متخصصین ترمیمی، به صورت معنی‌داری بالاتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 000/0p= و 001/0p=).نتیجه‌گیری: اگر چه میزان جیوه ادرار دندانپزشکان بالاتر از عموم جامعه می‌باشد، این میزان کمتر از حدّ آستانه سمّی قرار دارد.