اثر داروی والسارتان بر هورمون‌های محور هیپوفیز-گناد در موش‌های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

زمینه و هدف: والسارتان به عنوان آنتاگونیست گیرنده‌های آنژیوتانسین ii (ang ii)، در درمان اختلالات فشار خون مورد استفاده قرار می‌گیرد و بر بافت‌های مختلف بدن دارای تاثیر است؛ لذا این مطالعه، با هدف بررسی اثر داروی والسارتان بر عملکرد محور هیپوفیز- گناد در موش‌های صحرایی ماده بالغ انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه، از 40 سر موش صحرایی ماده بالغ که به 5 گروه 8 تایی شامل: گروه‌های کنترل، شاهد و 3 گروه تجربی تقسیم شدند، استفاده گردید. در ابتدا، با تزریق عضلانی استرادیول والرات و پروژسترون، حیوانات هم سیکل شدند و سپس به حیوانات گروه شاهد، روزانه یک میلی‌لیتر روغن زیتون (حلال دارو) و به گروه‌های تجربی نیز روزانه دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، داروی والسارتان گاواژ گردید. حیوانات گروه کنترل، تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند. کلّیه تجویزها برای مدت 21 روز انجام و در روز پایانی، با خونگیری از قلب حیوانات و تهیه سرم مورد نیاز با کمک کیت‌های هورمونی مربوطه، میزان هورمون‌های fsh، lh، استروژن و پروژسترون اندازه‌گیری شد. داده‌ها با کمک آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک‌طرفه anova و آزمون تعقیبی توکی، مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج آنالیز آماری داده‌ها نشان داد که داروی والسارتان با دوزهای 200 و mg/kg400، باعث کاهش معنی‌دار هورمون‌های fsh، lh، استروژن و پروژسترون در سطح معنی‌داری 05/0p < می‌شود. نتیجه‌گیری: والسارتان به عنوان آنتاگونیست رسپتورهای ang ii، احتمالاً با مهار ترشح هورمون‌های گنادوتروپین و بلوکه‌نمودن اثر آنها بر سلول‌های فولیکولی، باعث کاهش هورمون‌های جنسی ماده می‌گردد.