تاثیر تمرین هوازی با شدت متوسط بر عملکرد سیستم اتونوم قلبی و نیتریک اکساید در مردان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک

زمینه و هدف: سبک زندگی کمتحرکی افراد مبتلا به سندروم متابولیک خطر تهدیدکننده سلامتی این افراد می باشد. در این پژوهش برآنیم تا اثرات فعالیت ورزشی هوازی با شدت 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بر تغییرپذیری ضربان قلب و سطوح نیتریک اکساید عروقی در مردان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک را بررسی نماییم.روش تحقیق: 30 نفر از مردان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین هوازی تقسیم شدند. در دوره پیش آزمون و پس آزمون مقادیر شاخص های خطر متابولیک، تغییرپذیری ضربان قلب و نیتریک اکساید در هر دو گروه سنجیده شد. گروه تمرین هوازی به مدت هشت هفته تمرین هوازی با شدت 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی را دریافت نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی زوجی و مستقل استفاده شد.یافته ها: سطوح قند خون ناشتا، تریگلیسرید، امتیاز z متابولیک، انحراف معیار اینتروال های نرمال، ریشه توان دوم تفاوتهای میانگین مربعات اینتروال های موج r نسبت به موج r بعدی، امواج با فرکانس خیلی پایین، امواج با فرکانس بالا و نیتریک اکساید عروقی در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل و دوره پیش آزمون تفاوت معنیداری را نشان دادند. سطوح کلسترول تام و لیپوپروتئین کم چگال نسبت به گروه کنترل و مقادیر امواج با فرکانس پایین و نسبت امواج با فرکانس پایین به بالا نسبت به دوره پیش آزمون تفاوت معنیداری را در گروه تمرین هوازی نشان دادند (0/09=p). لیپوپروتئین پرچگال و فشار خون با وجود تغییرات اندک تفاوت معنی داری را در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل و پیش آزمون نداشت.نتیجه گیری: اجرای منظم فعالیت ورزشی هوازی با شدت متوسط میتواند به عنوان یک پروتکل تمرینی مناسب جهت بهبود عملکرد قلبی عروقی برای مردان مبتلا به سندروم متابولیک به کار گرفته شود.

Effect of moderate intensity aerobic training on cardiac autonomic system function and nitric oxide levels in middleaged males with metabolic syndrome

Background and Aims: The sedentary lifestyle in individuals with metabolic syndrome is a main threatening risk for their health. This study aimed to investigate the effects of aerobic exercise with 65% of maximal oxygen consumption on heart rate variability and vascular nitric oxide levels in middleaged males with metabolic syndrome.Materials and Methods: In total, 30 middleaged men with metabolic syndrome were randomly divided into control and aerobic training groups. At the pretest and posttest, the values ​​of metabolic risk indices, heart rate variability, and nitric oxide were measured in both groups. The aerobic training group performed aerobic exercise for eight weeks at 65% of maximal oxygen consumption. The data were analyzed using the independent and paired ttests.Results: According to the results, after comparing the values obtained from the posttest and pretest, there was a significant difference between the training and control groups regarding the fasting blood glucose, triglyceride, metabolic Z score, Standard deviation of NN intervals (SDNN), Square root of the mean squared differences of successive NN intervals (rMSSD), verylowfrequency (VLF), High frequency (HF), and vascular nitric oxide levels. Total cholesterol and lowdensity lipoprotein levels were significantly different in the aerobic training group, compared to those of the control group and LF as well as LF/HF at the pretest (P=0.01). However, despite slight changes in high lipoprotein and blood pressure levels, there was no significant difference in the aerobic training group, compared to the control group and pretest.Conclusion: Regular moderateintensity aerobic exercise can be used as an appropriate exercise protocol to improve cardiovascular function for males with metabolic syndrome.