تاثیر شاخص توده بدنی و سطح فعالیت بدنی بر شایستگی حرکتی زنان در طول عمر

زمینه و هدف: سلامت جسمانی از جنبههای مهم سلامت هر جامعه و یکی از اساسیترین نیازهای زندگی انسان میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی بر شایستگی حرکتی افراد 858 سال شهر تهران بود.روش تحقیق: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود و روی 323 زن 858 سال که به پنج گروه کودک، نوجوان، جوان، بزرگسال و سالمند تقسیم شدند، انجام شد. نمونه های تحقیق به صورت داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از ترازو، قدسنج، نسخه کوتاه پرسشنامه بین المللی سطح فعالیت بدنی و آزمون شایستگی حرکتی استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس تک عاملی و چندراهه و آزمون بونفرونی تحلیل شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس تک عاملی چندراهه نشان داد شاخص توده بدنی بر شایستگی حرکتی تاثیر معنادار ندارد (0/05>p). اثر اصلی سطح فعالیت بدنی و گروه سنی در متغیّر شایستگی حرکتی معنادار بود (0/001=p). کودکان دختر در متغیّر شایستگی حرکتی نسبت به دختران جوان به طور معناداری ضعیف تر عمل کردند (0/05>p) و کودکان دختر در متغیّر شایستگی حرکتی نسبت به سالمندان زن بهتر عمل کردند. سالمندان شایستگی حرکتی پایین تری نسبت به کودکان، نوجوانان و میانسالان داشتند. افراد دارای سطح فعالیت بدنی متوسط به طور معناداری در آزمون شایستگی حرکتی نسبت به افراد با فعالیت بدنی کم و شدید بهتر عمل کردند (0/05>p). نتیجه گیری: به منظور افزایش شایستگی حرکتی و سلامت جسمانی باید سطح فعالیت بدنی را به میزان مناسب افزایش داد و با اتخاذ برنامه ریزی مناسب روند نزولی شایستگی حرکتی را به تاخیرانداخت.

The effect of body mass index and level of physical activity on motor competence women's in life span

Background and Aims: Physical health is an important aspect of the health of any society and one of the most basic needs of human life. The present study aimed to investigate the effect of body mass index and level of physical activity on motor competence in women within the age range of 885 years in Tehran, Iran.Materials and Methods: The present crosssectional study was performed on 323 women aged 885 years who were divided into five groups, namely children, adolescents, young women, adults, and the elderly. The participants were selected using the convenience sampling method, and the required data were collected using a weight gauge, a height gauge, the short form of the International Physical Activity Questionnaire, and a motor competence test. The collected data were analyzed using multivariate onefactor analysis of variance and Bonferroni test.Results: The results of multivariate onefactor analysis of variance showed that the body mass index had no significant effect on motor competence (P<0.05). The main effect level of physical activity and age group on motor competence variable was significant (P=0.001). Performance of the children group was significantly weaker than that of young women regarding motor competence (P<0.05). Moreover, the performance of female children was better than that of the elderly group in terms of the motor fitness variable. In addition, the elderly group had lower motor competence, compared to children and adolescents. Besides, people with a moderate level of physical activity performed significantly better in the motor competence test than those with low and intense levels of physical activity (P<0.05).Conclusion: The level of physical activity should appropriately increase to enhance motor competence and physical health. Furthermore, the downward trend of motor competence can be delayed by the adoption of proper plans.