بررسی اثرات تمرین ایروبیک در محیط آبی بر تغییرپذیری ضربان قلب با استفاده از روش غیر خطی poincare plot

زمینه و هدف: تغییرپذیری ضربان قلب، روش غیرتهاجمی بررسی اثر مداخله فعالیت ورزشی بر سیستم اتونوم قلبی است. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل غیرخطی اثر فعالیت ورزشی ایروبیک در آب بر سیستم اتونوم قلبی در مردان جوان دانشگاهی بود.روش تحقیق: تعداد 28 نفر از مردان جوان به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین ایروبیک در آب قرار گرفتند. در دوره پیش آزمون و بعد از مداخله تمرینی، تمامی پارامترهای تغییرپذیری ضربان قلب با روش بررسی توالی های ضربان قلب اندازه گیری گردید؛ سپس انحراف معیار توالی های ثبت شده با استفاده از روش poincare plot تفسیر گردید. برای مقایسه تفاوت ها در مراحل پژوهش، از آزمون های تی مستقل و تی همبسته استفاده گردید.یافته ها: شرکت منظم در تمرین ایروبیک در آب، باعث افزایش معنی دار (45.1±9.2 vs. 34.1±12.3)انحراف معیار فواصل زمانی توالی های ضربان قلب نسبت به توالی مجاور خود نسبت به گروه کنترل (0/03=p) گردید. انحراف معیار طولی فواصل زمانی توالی های ضربان قلب نسبت به پیش آزمون (0/04=p) افزایش معنی داری (79.5±12.5 vs. 56.9±15.8 داشت. بعد از انتقال نتایج مطلق به حالت نرمال، حالت نرمال انحراف معیار فواصل زمانی توالی های ضربان قلب نسبت به توالی مجاور خود نسبت به گروه کنترل (0/03=p) افزایش معنی دار (44.7±12.05 vs. 36.5±13.52) داشت؛ همچنین حالت نرمال انحراف معیار طولی فواصل زمانی توالی های ضربان قلب نسبت به پیش آزمون (0/02=p) افزایش معنی داری (76.4±15.29 vs. 61.3±9.32). یافت.نتیجه گیری: اجرای فعالیت ورزشی هوازی در محیط آبی می تواند به عنوان یک روش تمرینی سودمند برای بهبود پاسخ پذیری سیستم اتونوم قلبی مورد استفاده قرار گیرد.

Evaluation of the effects of aerobic exercise in the aqueous environment on heart rate variability by using Poincare plot nonlinear method

Background and Aim: Heart rate variability used as a noninvasive method to investigate the effect of aerobics exercise on the cardiac autonomic system. The aim of this study was the nonlinear analysis of the effect of aerobic exercise in the water on the cardiac autonomic system in academic young’s males.Materials and Methods: A total of 28 young men were purposefully selected and randomly assigned to two groups of control and aerobic exercise in water. In the pretest period and after the training intervention, all parameters of heart rate variability were measured by examining heart rate sequences, In the pretest period and after the training intervention, all parameters of heart rate variability were measured by examining heart rate sequences, and then the standard deviation of the recorded sequences was interpreted by using the Poincare plot method. Independent ttest and paired ttest were used to compare the differences in the research stages.Results: Regular participation in aerobic exercise in water caused a significant (45.1±9.2 vs. 34.1±12.3)  and standard deviation of time intervals of heart rate sequences compared to their adjacent sequence compared to the control group (P=0.03). The longitudinal standard deviation of time intervals of heart rate sequences compared to the pretest (P = 0.04) had a significant increase (79.5±12.5 vs. 56.9±15.8 After transferring the absolute results to normal, the normal state of the standard deviation of time intervals of heart rate sequences compared to its adjacent sequence compared to the control group (P=0.03) had a significant increase (44.7±12.05 vs. 36.5±13.52). Also, the normal state of the longitudinal standard deviation of time intervals of heart rate sequences compared to the pretest (P=0.02) increased significantly (76.4±15.29 vs. 61.3±9.32).Conclusion: Performing aerobic exercise in an aqueous environment can be used as a useful training method to improve the responsiveness of the cardiac autonomic system.