اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر نشخوار فکری و شاخص قند خون بیماران دیابتی نوع دو

زمینه و هدف: شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، از درمان های موج سوم است که اثربخشی آن در دامنه ای از اختلال های روانی مختلف، مورد آزمون قرارگرفته است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشخوار فکری و شاخص قند خون بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. روش تحقیق: پژوهش حاضر، مطالعه ای شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. از بین کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز دیابت بیرجند در شش ماه دوم سال 1396، 40 بیمار دیابتی (20 نفر در گروه آزمایش، 20 نفر در گروه کنترل) به صورت در دسترس انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه مقیاس نشخوار فکری nolenhoeksema و morrow و نیز با انجام دو آزمایش hba1c (هموگلوبین گلیکوزیله) و fbs (قند خون ناشتا) جمع آوری شدند. برای گروه آزمایش، آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به روش segal و همکاران، در 8 جلسه 60دقیقه ای برگزار شد؛ درحالی که افراد گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. در نهایت از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار برای شرح و توصیف داده ها و از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس، لوین و کالموگروفاسمیرنوف برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین نمرات نشخوار فکری و قند خون ناشتا (fbs) در افراد گروه آزمایش، قبل و بعد از انجام مداخله وجود داشت (p<0/05)؛ اما تغییر معنی داری در میانگین هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) افراد این گروه مشاهده نشد. تغییرات مشاهده شده در گروه کنترل نیز معنی دار نبود. نتیجه گیری: استفاده از شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، به عنوان یک مداخله آموزشی اثربخش در کاهش نشخوار فکری و قند خون ناشتا (fbs)، برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می تواند موثر باشد؛ اما احتمالاً در کاهش هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موثر نیست.

The effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on rumination and glucose index of type 2 diabetic patients

Background and Aim: MindfulnessBased Cognitive Therapy is from thirdwave therapies that their effectiveness has been tested in a range of different psychiatric disorders. The aim of this study was to determine the effectiveness of cognitive therapy based on mindawareness on rumination and glucose index of type 2 diabetic patients.Materials and Methods: The present study was a quasiexperimental pretest and posttest design. From among all type 2 diabetic patients referring to Birjand Diabetes Center in the second six months of 2017, 40 diabetic patients (20 experimental groups, 20 in the control group) were selected samples as available. Data were collected by NalenHuxma and Marrow rumination questionnaire and also by performing HbA1c (hemoglobin glycosylated) and FBS (fasting blood glucose) tests. For the experimental group, cognitive therapy based on mindfulness was conducted by Segal et al. Method in 8 sessions of 60 minutes, while the control group did not receive any intervention. Finally, descriptive statistics including mean and standard deviation were used to describe the data and statistical analysis of covariance, Levin and KolmogorovSmirnov analysis was used to analyze the data. The significance level was considered 0.05.Results: The results showed a significant difference in mean scores of rumination and fasting blood sugar (FBS) in the experimental group before and after the intervention were(P<0.05) but the changes in mean glycosylated hemoglobin (HbA1c) view failed and changes in the control group were not significant.Conclusion: The use of cognitive therapy based on Mindfulness, as an effective educational intervention, will be effective in decreasing the rumination and FBS in patients with type 2 diabetes and however, it is probably not effective in reducing hemoglobin glycosylated (HbA1c) in patients with type 2 diabetes.