training can potentially accelerate cardiac output and inhibit cardiomyocyte autophagy in old male rats

Introduction: aging affects cardiac function and heart output. regular exercise can improve heart function in old age. this experimental study evaluated the effects of high-intensity interval training (hiit) and moderate-intensity continuous training (mict) on cardiomyocyte autophagy and cardiac function.methods: in this study, 24 older male wistar rats (>20 months) were divided into three groups of control, hiit, and mict. the animals in the control group received no training, while the hiit and mict groups performed high and moderate training intensities at different intervals. aerobic power and training capacity (vo2max) were also assessed before the training. after eight weeks of training (5 days/week), two-dimensional echocardiography was used for the sonographic assessment of the heart, and the tissue samples of the left ventricle were dissected for assessing gene expression (pgc-1α and foxo-3α). data were analyzed using spss software, version 19 and presented using mean±sd. p<0.05 was considered as statistically significant.results: the expression of the pgc-1α gene significantly increased, while the foxo-3α gene expression significantly decreased in the hiit and mict groups compared to the control animals (p<0.05). left ventricle end-systolic dimension decreased (p<0.05), while the left ventricular end-diastolic diameter, ejection fraction, and fractional shortening increased (p<0.05) in the training groups compared to the control animals. these changes were also significant in the hiit group compared to the mict group (p<0.05)conclusion: hiit can reduce the expression of autophagy genes and improve cardiac function in aged heart more than mict.

ورزش به طور بالقوه می تواند برون ده قلبی را تسریع کند و اتوفاژی قلب را در موش های صحرایی نر مسن مهار کند.

زمینه و هدف: افزایش سن بر عملکرد قلب و برون ده قلب تاثیر می گذارد. ورزش منظم می تواند عملکرد قلب را در سنین بالا بهبود بخشد. در این مطالعه تجربی، تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (hiit) و تمرین مداوم با شدت متوسط ​​(mict) بر کاهش اتوفاژی قلب و شاخص عملکرد قلب مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: 24 موش صحرایی نر (بیشتر از 20 ماه) به 3 گروه کنترل (c)، hiit و mict تقسیم شدند. حیوانات مسن گروه c هیچ آموزشی دریافت نکردند و hiit و mict در شدت های تمرینی بالا و متوسط ​​با فواصل مختلف طبق پروتکل اعمال شدند. توان هوازی و ظرفیت تمرینی (vo2max) نیز قبل از تمرین ارزیابی شد. پس از 8 هفته تمرین (5 روز در هفته)، اکوکاردیوگرافی دو بعدی (2 بعدی) برای ارزیابی سونوگرافی قلب به کار گرفته شد و نمونه‌های بافت بطن چپ برای بیان ژن‌ها (pgc-1α و foxo-3α) تشریح شد. ). داده ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 19) تجزیه و تحلیل و به صورت میانگین ± انحراف معیار ارائه شد. p<0.05 نیز یک مقدار معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: بیان ژن pgc-1α و foxo-3α به طور معنی داری (05/0p<) در تمامی گروه های تیمار (hiit و mict) نسبت به حیوانات c افزایش و کاهش یافت. بعد سیستولیک انتهایی بطن چپ (lvesd) کاهش (05/0p<) و قطر انتهای دیاستولیک بطن چپ (lvedd)، کسر خروجی (ef) و کوتاهی کسری (fs) در گروه‌های درمان افزایش یافت (05/0p<) نسبت به حیوانات c این تغییرات همچنین در گروه hiiit نسبت به حیوانات mict معنی‌دار بود (05/0p<).نتیجه‌گیری: hiit می‌تواند به طور بالقوه بیان ژن مرتبط با اتوفاژی را کاهش داده و عملکرد قلب را در قلب سالخورده نسبت به mict تسریع کند.