اثربخشی کاربست رویکرد رجیو امیلیا بر یادگیری درس علوم تجربی دانش‏آموزان پایۀ سوم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کاربست رویکرد رجیو امیلیا بر یادگیری درس علوم تجربی پایۀ سوم ابتدایی است. این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل نابرابر انجام شد. جامعۀ آماری پژوهش را دانش‌آموزان پایۀ سوم ابتدایی شهر اندیمشک در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل دادند که از میان آن‏ها دبستان پسرانۀ مدرس با 100 دانش آموز پایۀ سوم به عنوان نمونه انتخاب شد و به طور تصادفی، 50 نفر از آن‏ها در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) دسته‏بندی شدند. گروه آزمایش با الهام از رویکرد رجیو امیلیا و گروه کنترل با روش‌ متداول به مدت 15 جلسه آموزش دیدند. جمع آوری داده ها با آزمون پژوهشگرساختۀ درس علوم انجام شد. روایی ابزار توسط معلمان و اساتید تایید شد و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ 0.865 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد رویکرد رجیو امیلیا میزان یادگیری دانش‏آموزان پایۀ سوم ابتدایی در درس علوم را در هر سه سطح واقعیت‏ها (309.81=f؛ 0.001=p)، مفاهیم و مهارت های اساسی (150.67=f؛ 0.001=p)، به کارگیری آموخته‌های موقعیت‌های جدید (144.26=f؛ 0.001=p) و کل (279.98=f؛ 0.001=p) به طرزی معنادار افزایش داده است. همچنین، ضریب اندازۀ اثر نشان داد در مجموع، 85 درصد تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل به مداخلۀ آزمایشی، یعنی کاربست رویکرد رجیو امیلیا (0.001>p)، مربوط می‏شود. این مطالعه نشان داد با به‏کارگیری رویکرد رجیو امیلیا به عنوان رویکردی اکتشافی، تکوینی و سازنده گرا، یادگیری دانش آموزان ممکن است در هر سه سطح (واقعیت‌ها، مفاهیم و مهارت‌های اساسی و به‏کارگیری آموخته‌ها در موقعیت‌های جدید) افزایش یابد؛ از این رو، به ‏کارگیری و استفاده از این رویکرد برای آموزش اثربخش علوم تجربی به دانش آموزان دورۀ ابتدایی پیشنهاد می‏ شود.

the effectiveness of using the reggio emilia approach on the experimental science lesson for third-grade elementary students

the current research aims to survey the effect of applying the reggio emilia approach on the learning of experimental sciences in the third grade of elementary school. this research was conducted as a quasi-experimental method with a pre-test-post-test design and a control group. the statistical population of the study was formed by the third-grade students of andimeshk city in the academic year 1402-1401. among them, the third-grade students of modares boys’ primary school were selected and randomly 50 of them were placed in two experimental and control groups. the experimental group was inspired by the reggio emilia approach and the control group was trained with the usual method for 15 sessions. data collection was done using a researcher-made test of the science lesson and functional checklist. teachers and professors confirmed the validity of the tool and its reliability was obtained through cronbach’s alpha test of 0.865. the results of the multivariate covariance analysis showed that the reggio emilia approach increased the learning rate of third-grade elementary students in the science course in all three levels of facts (f=309.81; p=0.001), basic concepts and skills (f=150.67; p=0.001). p=0.001), the use of learning in new situations (f=144.26; p=0.001), and the whole (f=279.98; p=0.001) has significantly increased. additionally, the effect size indicated that overall, 85% of the difference between the experimental and control groups is attributable to the experimental intervention, which was the implementation of the reggio emilia approach (p< .001). this study showed that by using the reggio emilia approach as an exploratory, formative, and constructivist approach, students’ learning can increase in all three levels of learning (facts; basic concepts and skills; and applying what they have learned in new situations). therefore, it is suggested to use and check the effectiveness of this approach for other courses and educational levels of the elementary school.