نقش مولفه های تفکر انتقادی در پیش‌بینی خودکارآمدی دانشجویان پزشکی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان)

هدف این پژوهش، بررسی نقش مولفه های تفکر انتقادی در پیش بینی خودکارآمدی (تلاش، خودتنظیمی و پشتکار) در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پیمایش  6089 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است که با روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران تعداد 361 نفر از آنها برای نمونه پژوهش انتخاب شد و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استانداردشده و محقق ساخته استفاده  شده است. روایی محتوایی پرسشنامه محقق ساخته در این پژوهش نیز ازطریق بازبینی کارشناسان این حوزه تایید شده و سپس پایایی کل پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ 0/90 محاسبه شده است. برای تحلیل داده ها، نرم افزار آماری spss 20  به کار گرفته شده است. نتایج به دست آمده با توجه به فرضیات پژوهش نشان می دهد مولفه های بلوغ شناختی و درگیری ذهنی از ابعاد گرایش به تفکر انتقادی، روی تلاش دانشجویان تاثیرگذار است؛ اما مولفه خلاقیت نتوانست تلاش دانشجویان را پیش بینی کند. مولفه های خلاقیت و درگیری ذهنی نیز توانست خودتنظیمی دانشجویان را پیش بینی کند؛ اما بلوغ شناختی روی خودتنظیمی دانشجویان تاثیرگذار نبود و درنهایت، ابعاد گرایش به تفکر انتقادی (خلاقیت، بلوغ شناختی و درگیری ذهنی) پشتکار دانشجویان را پیش بینی کرد؛ به عبارت دیگر، ابعاد تفکر انتقادی بر پشتکار دانشجویان تاثیرگذار بود. به طور کلی، مولفه های تفکر انتقادی به جز در چند مولفه بر خودکارآمدی دانشجویان تاثیرگذار است و آن را  پیش بینی می کند.

The Role of Critical Thinking Components in Predicting Students’ SelfEfficacy (Case Study: Isfahan University of Medical Sciences)

The purpose of the present study was to investigate the role of critical thinking components in predicting selfefficacy (effort, selfregulation, and diligence) among the students of Isfahan University of Medical Sciences. Statistical population of the study included 609 students of Isfahan University of Medical Sciences, and 361 students were selected via random sampling as the statistical sample. The data were collected using both standard questionnaire and a researchermade questionnaire whose reliability was confirmed by experts in the field. The validity of the whole questionnaire was also calculated at 0.90 via Cronbach alpha. Collected data were analyzed by SPSS 20 applications. Results, according to research hypotheses, revealed that both the components of cognitive maturity and engagement, as dimensions of tendency to critical thinking, in the first hypothesis, have an impact on students’ effort. However, the relationship between the component of innovation and students’ effort were rejected. In the second hypothesis, moreover, it was confirmed that the components of innovativeness and engagement can predict students’ selfregulation. That is, there was a significant relationship between the components of innovativeness and engagement with students’ selfregulation. Nevertheless, it was revealed that the component of cognitive maturity has no impact on students’ selfregulation.