مقایسه تاثیر فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و لیزر کم‌توان در درمان اپی‌کندیلیت خارجی آرنج: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور

زمینه و هدف: اپی کندیلیت خارجی آرنج، شایع ترین ضایعه انقباضی است که آن را گرفتار می کند و در مبدا عضلات راست کننده مچ دست سبب التهاب و درد می شود. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و لیزر کم توان در درمان اپی کندیلیت خارجی آرنج بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور در درمانگاه فیزیوتراپی فاطمیه رفسنجان در سال 1395 انجام گرفت. 78 بیمار مبتلا به اپی کندیلیت خارجی آرنج به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول، دوم و سوم به ترتیب فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1%، لیزر کم توان و درمان رایج دریافت کردند. شدت درد موضعی، درد انتشاری، حساسیت به لمس و قدرت مشت کردن در جلسه اول، پنجم، دهم و 10 روز پس از پایان درمان بررسی گردید. شدت درد و قدرت مشت کردن به ترتیب با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری و دینامومتر ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر، آزمون مقایسات چندگانه tukey و مجذور کای، تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که لیزر در مقایسه با فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و درمان رایج به مدت 10 جلسه در کاهش درد اپی کندیلیت خارجی آرنج موثرتر بود (001/0> p). همچنین نتایج این مطالعه نشان داد لیزر در افزایش قدرت مشت کردن از درمان رایج موثرتر بود (005/0=p)، ولی لیزر در مقایسه با فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% در قدرت مشت کردن، اختلاف معنی داری نداشت (05/0< p). آزمون مجذور کای در جلسه دهم نشان داد که لیزر در کاهش درد انتشاری و حساست به لمس اپی کندیلیت خارجی آرنج موثرتر از فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و درمان رایج بوده است (001/0> p).نتیجه گیری: از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که لیزر در طی 10 جلسه می تواند در کاهش درد موضعی، درد انتشاری و حساسیت به لمس از فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و درمان رایج موثرتر باشد.