اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشخوار فکری و بهزیستی روان‌شناختی بیماران مبتلا به افسردگی: یک مطالعه نیمه‌تجربی

زمینه و هدف: افسردگی یکی از مشکلات شایع است. استفاده از شفقت درمانی و انجام پژوهش در این زمینه در سال‌های اخیر افزایش یافته است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشخوار فکری و بهزیستی روان شناختی بیماران مبتلا به افسردگی انجام گرفت.مواد و روش‌ها: روش پژوهش نیمه‌‌آزمایشی حاضر از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال افسردگی در شهر گرگان در سال 1402 بود که 32 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. سپس هر دو گروه به وسیله پرسش‌نامه نشخوار فکری nolen و hoeksema (1993) و بهزیستی روان‌شناختی ryff (1989) مورد ارزیابی قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش، 8 جلسه درمان گروهی متمرکز بر شفقت را در طول دو ماه و به‌صورت یک جلسه 90 دقیقه‌ای در هر هفته دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که پس از ارائه درمان، میانگین نمره نشخوار فکری (11.24±39.37) در گروه آزمایش کاهش (p<0.001) و میانگین نمره بهزیستی روان‌‌‌‌شناختی (7.07±76.01) در گروه آزمایش افزایش (p<0.001) یافت و در نشخوار فکری و بهزیستی روان‌‌شناختی تغییرات معناداری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر نشخوار فکری و بهزیستی روان‌شناختی بیماران افسرده موثر است. بنابراین استفاده از این رویکرد جهت کاهش نشخوار فکری و بهبود بهزیستی روان‌شناختی پیشنهاد می‌گردد.  

the effectiveness of compassion-focused therapy on rumination and psychological well-being of patients with depression: a quasi-experimental study

background and objectives: depression is one of the common problems. the use of compassion therapy and conducting research in this field has been increased in recent years. therefore, the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of compassion-focused treatment on rumination and psychological well-being of patients with depression.materials and methods: the present study was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. the statistical population of the research included all the people suffering from depression in gorgan city in 2023, 32 people were selected by convenience sampling and  randomly assigned into the experimental group (16 people) and control (16 people) groups. then both groups were evaluated by nolen and hoeksema’s (1993) rumination questionnaire and ryff’s (1989) psychological well-being. the people in the experimental group received 8 sessions of group therapy focused on compassion during two months and as a 90-minute session per week, and the control group did not receive any intervention. the data were analyzed by multivariate analysis of covariance.results: the results showed that after treatment, the mean rumination score (39.37±11.24) in the experimental group decreased (p<0.001) and the mean psychological well-being score (76.01±7.07) in the experimental group increased (p<0.001). conclusion: the present study showed that compassion-focused therapy is effective on rumination and psychological well-being of depressed patients. therefore, it is suggested to use this approach to reduce rumination and improve psychological well-being.key words: rumination, psychological well-being, depression, compassion therapyfunding: this study did not have any funds.conflict of interest: none declared.ethical considerations: the ethics committee of islamic azad university, behshahr branch of medical sciences, approved the study (ir.iau.sari.rec.1402.318).authors’ contributions:- conceptualization: haniyeh bagheri- methodology: haniyeh bagheri- data collection: haniyeh bagheri- formal analysis: haniyeh bagheri- supervision: majid pourfaraj omran- project administration: majid pourfaraj omran- writing – original draft: haniyeh bagheri- writing – review & editing: haniyeh bagheri