رابطه پریشانی روانی و نشانگان شناختی-توجهی مادران با سازگاری روانی نوجوانان مبتلا به سرطان در دوره کووید- 19(نقش میانجی تنظیم هیجان): یک مطالعه توصیفی

زمینه و هدف: ویژگی‌های روان‌شناختی، هیجانی و شناختی مادر بر روی سازگاری روانی نوجوانان با سرطان تاثیر می‌گذارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه پریشانی روانی و نشانگان شناختی-توجهی مادران با سازگاری روانی نوجوانان مبتلا به سرطان با نقش میانجی تنظیم هیجان انجام شد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری نوجوانان تحت درمان سرطان و مادران آنان در 5 ماه اول سال 1401 در شهر تهران بودند. تعداد 122 شرکت‌ کننده به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌‌های سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری derogatis (1986)، پریشانی روانی kessler و همکاران (2003)، نشانگان شناختی-توجهی veles و همکاران (2009) و تنظیم هیجان garnefski و kraaij (2006) جمع‌آوری و با آزمون‌های ضریب همبستگی pearson، تحلیل رگرسیون به شیوه سلسله مراتبی و آزمون sobel تحلیل شدند. یافته‌ها: پریشانی روانی با ضریب 0.486-، نشانگان شناختی-توجهی با ضریب 0.511-، تنظیم هیجان مثبت و منفی با ضریب 0.475 و 0.431- با سازگاری روانی رابطه معنادار داشتند (0.001>p). تنظیم هیجان مثبت و منفی مادران در رابطه پریشانی روانی با سازگاری روانی با ضریب 0.445و 0.461- و در رابطه نشانگان شناختی-توجهی با سازگاری روانی 0.533 و 0.473- نقش میانجی معنادار داشت (0.001>p).نتیجه‌گیری: تنظیم هیجان مثبت و منفی مادران در رابطه پریشانی روانی و نشانگان شناختی-توجهی آنان با سازگاری روانی نوجوانان با سرطان نقش میانجی دارند. به منظور افزایش سازگاری روانی نوجوانان با بیماری سرطان پیشنهاد می‌شود پزشکان و پرستاران به نقش پریشانی روانی و نشانگان شناختی-توجهی مادران توجه کنند و مادران را در به کارگیری تنظیم هیجان مثبت تشویق نمایند.

the relationship between psychological distress and cognitive-attentional syndrome of mothers and psychological adjustment of adolescents with cancer in covid-19 pandemic with the mediating role of emotion regulation: a descriptive study

background and objectives: psychological adjustment of adolescents with cancer is affected by psychological, emotional, and cognitive traits of mothers. this study aimed to determine the relationship between psychological distress and cognitive-attentional syndrome of mothers and psychological adjustment of adolescents with cancer with the mediating role of emotion regulation. materials and methods: in the present descriptive-correlational study, the statistical population was adolescents with cancer under treatment and their mothers in the first 5 months of 2022 in tehran. one-hundred and twenty-two participants were selected by voluntary sampling. data were collected by the psychosocial adjustment to illness scale (derogatis, 1986), psychological distress scale (kessler et al., 2003), cognitive-attentional syndrome scale (wells, 2009), and cognitive emotion regulation questionnaire (garnefski & kraaij, 2006) and analyzed by pearson’s correlation, hierarchy regression, and sobel test.results: psychological distress with a coefficient of -0.486, cognitive-attentional syndrome with a coefficient of -0.511, positive and negative emotion regulation with coefficients of 0.475 and -0.431, respectively, had a significant relationship with psychological adjustment (p<0.001). positive and negative emotion regulation of mothers mediated the relationship between psychological distress and psychological adjustment with coefficients of 0.445 and -0.461 and mediated the relationship between cognitive-attentional syndrome and psychological adjustment with coefficients of 0.533 and -0.473, respectively (p<0.001).conclusion: positive and negative emotion regulation of mothers mediates the relation between their psychological distress and cognitive-attentional syndrome and psychological adjustment of adolescents with cancer. in order to increase psychological adjustment of adolescents with cancer, it is recommended that physicians and nurses pay attention to the role of psychological distress and cognitive-attentional syndrome of mothers and encourage the mothers to use positive emotion regulation.