اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر خشونت خانگی بر کاهش سرخوردگی و بی‌ثباتی زناشویی: یک مطالعه نیمه تجربی

زمینه و هدف: خشونت خانگی با پیامد‌های مخرب سلامتی همراه بوده و می‌تواند زندگی زناشویی را تحت‌الشعاع قرار دهد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر خشونت خانگی بر کاهش سرخوردگی و بی‌ثباتی زناشویی انجام شد. مواد و روش‌ها: این یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان درگیر خشونت خانگی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز در سال 1400 بود که بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 30 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه سرخوردگی زناشویی kayser (1993) و بی‌ثباتی زناشویی edward و همکاران (1987) بود. گروه آزمایش 14 جلسه 60 دقیقه‌ای و به مدت 7 هفته متوالی (هر هفته 2 جلسه) تحت آموزش برنامه مبتنی بر خشونت خانگی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر بسته آموزشی مبتنی بر خشونت خانگی بر کاهش سرخوردگی (f=580.452, η=0.954, p<0.001) و بی‌ثباتی زناشویی (f=425.009, η=0.938, p<0.001) زنان معنی‌دار بود و این اثرات مثبت در دوره پیگیری پایدار ماند. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بسته آموزشی مبتنی بر خشونت خانگی بر کاهش سرخوردگی و بی‌ثباتی زناشویی زنان موثر است. بنابراین، استفاده از این رویکرد جهت کاهش مشکلات زناشویی زنان پیشنهاد می‌گردد.

the effectiveness of an educational package based on domestic violence on reducing frustration and marital instability: a quasi-experimental study

background and objectives: domestic violence is associated with harmful health consequences and can overshadow married life. based on this, the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of the educational package based on domestic violence on reducing frustration and marital instability. materials and methods: this was a quasi-experimental study with a pre-test and post-test design with a control group and a three-month follow-up. the statistical population included all the women involved in domestic violence who referred to counseling centers in shiraz in 2021. based on the purposeful sampling method, 30 people were selected and randomly replaced in the experimental group (15 people) and the control group (15 people). the measurement tool was kayser’s (1993) marital frustration questionnaire and edward et al.’s (1987) marital instability questionnaire. the experimental group received 14 sessions of 60 minutes for 7 consecutive weeks and the control group did not receive any intervention. the data were analyzed using mixed analysis of variance method. results: the results of data analysis showed that after the intervention, the effect of the training package based on domestic violence on reducing frustration (f=580.452, η=0.954, p<0.001) and marital instability (f=425.009, η=0.938, p<0.001) of women was significant, and these positive effects remained stable during the follow-up period. conclusion: the results of the current study showed that the educational package based on domestic violence is effective in reducing frustration and marital instability of women. therefore, it is recommended to use this approach to reduce women’s marital problems.