مقایسه اثربخشی رویکرد هیجان‌مدار با واقعیت‌درمانی بر افزایش سازگاری، صمیمیت زناشویی و عملکرد جنسی زنان نابارور: یک مطالعه نیمه‌تجربی

زمینه و هدف: ناباروری بحران سخت زندگی است که از نظر روان شناختی تهدید کننده و از لحاظ هیجانی فشارآور است و سازگاری، صمیمیت و عملکرد جنسی زوجین در معرض آسیب قرار می‌گیرد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار با واقعیت‌درمانی بر افزایش سازگاری، صمیمیت زناشویی و عملکرد جنسی زنان نابارور بود.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) در قالب طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. تعداد 45 نفر از زنان نابارور استان اصفهان در سال 1401 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های 15 نفره درمان هیجان‌مدار، واقعیت ‌درمانی و کنترل قرار گرفتند. گروه‌های آزمایش به ترتیب در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای هفته‌ای یک بار درمان هیجان‌مدار و 8 جلسه 60 دقیقه‌ای هفته‌ای یک بار واقعیت ‌درمانی دریافت کردند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. جهت گردآوری داده ها از پرسش‌نامه‌های سازگاری زناشویی spanier و عملکرد جنسی rosenhan و صمیمیت walker استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، هر دو روش درمانی تاثیر معنی‌داری بر سازگاری زناشویی، صمیمیت و عملکرد جنسی زنان نابارور داشته است (0/001>p). هم چنین، درمان هیجان‌مدار نسبت به واقعیت‌درمانی تاثیر بیشتری بر متغیرهای پژوهش داشته است (0/001>p).نتیجه‌گیری: نتایج نشان ‌داد علاوه بر درمان هیجان مدار، واقعیت درمانی نیز بر افزایش سازگاری، صمیمیت زناشویی و عملکرد جنسی زنان نابارور اثر داشته است. بنابراین، متخصصان سلامت می‌توانند از دو روش مذکور برای بهبود ویژگی‌های مرتبط با سلامت استفاده نمایند.

comparing the effectiveness of attractive orientation with reality therapy on increasing compatibility, marital intimacy, and sexual performance of infertile women: a qusai-experimental study

background and objectives: infertility is a difficult crisis in life, which is psychologically threatening and emotionally stressful, and couples’ compatibility, intimacy, and sexual performance are exposed to damage. therefore, the aim of the present study was to compare the effectiveness of emotion-oriented therapy with reality therapy on increasing compatibility, marital intimacy, and sexual performance of infertile women.materials and methods: the present study was a qusai-experimental group-based study (two experimental groups and one per-control group) in the form of a pretest-posttest design. a number of 45 infertile women in isfahan province in 2022 were selected by convenience sampling method and randomly placed in 15 groups of emotionally oriented therapy, reality therapy, and control. the experimental groups received emotional therapy in 8 sessions of 90 minutes once a week and reality therapy in 8 sessions of 60 minutes once a week, respectively. the control group did not receive any intervention.  in order to collect data, the questionnaires of the spanier’s marital compatibility, rozenhan’s sexual performance, and walker’s intimacy were used. data were analyzed using multivariate analysis of covariance (mancova).results: the results showed that in comparison with the control group, each treatment method had a significant effect on compatibility, intimacy, and sexual performance of infertile women (p<0.001). also, emotional therapy had a greater effect on the research variables than reality therapy (p<0.001).conclusion: the results showed that in addition to emotion-oriented therapy, reality therapy also had an effect on increasing the compatibility, intimacy, and sexual performance of infertile women. therefore, health professionals can use the two mentioned methods along with other effective methods to improve health-related characteristics.