اثربخشی گروه درمانی روان نمایشگری بر جرات‌مندی، پذیرش بی قید و شرط خود و روحیه قدردانی در افراد دارای معلولیت جسمی-حرکتی: یک مطالعه نیمه آزمایشی

زمینه و هدف: بهبود حالات روان شناختی معلولین جسمی-حرکتی می‌تواند به آسان تر شدن زندگی آنان کمک نماید. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی گروه درمانی روان نمایشگری بر جرات‌مندی، پذیرش خود و روحیه قدردانی در افراد دارای معلولیت جسمی-حرکتی شهر اصفهان انجام شده است.مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح گروه آزمایش و کنترل با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلولین حاضر در انجمن معلولین اصفهان در سال 1399 بود. 40 نفر از این افراد به روش در دسترس انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند (هر گروه 20 نفر). گروه آزمایش، گروه درمانی روان نمایشگری را طی هشت جلسه نود دقیقه ای دریافت کردند، در حالی که بر روی گروه کنترل مداخله‌ای انجام نشد. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه‌های جرات‌مندی gambrill richey، پذیرش خود chamberlain haaga و قدردانی mccullough استفاده شد. داده ها توسط آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره) تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه درمانی، روان نمایشگری بر جرات‌مندی (0.001>p، 16.54=f)، پذیرش خود (0.001>p، 210.62=f) و روحیه قدردانی (0.001>p، 33.44=f) افراد دارای معلولیت جسمی-حرکتی تاثیر معنادار دارد. نتیجه‌گیری: روش روان نمایشگری بر بهبود جرات‌مندی، پذیرش بی قید و شرط خود و روحیه قدردانی در افراد دارای معلولیت جسمی-حرکتی شهر اصفهان موثر بود. بنابراین می توان این روش را برای بهبود متغیرهای مذکور در بین معلولین جسمی-حرکتی مد نظر قرار داد.

the effectiveness of psychodrama group therapy on assertiveness, unconditional acceptance, and the spirit of gratitude among physically disabled individuals: a quasi-experimental study

 background and objectives: exercise therapy is one of the management methods of disc herniation, and comparing the effectiveness of common exercises with novel exercises has been considered by researchers. the aim of this study was to compare and determine two programs of core stability and suspension training on beta-endorphin, pain, and functional disability in people with lumbar disc herniation.materials and methods: in this clinical trial study, 32 men with disc herniation were randomly divided into three groups of core stability training (n=10), suspension training (n=12), and control (n=10). serum beta-endorphin, pain, and functional disability were measured on the day before and immediately after the intervention period. the intervention period consisted of 8 weeks of core stability and suspension training, while the control group was only followed up. data were analyzed using paired sample t-test and multivariate analysis of covariance test (mancova).results: all results showed a significant improvement in both intervention groups (p<0.05), while no significant change was observed in the control group (p>0.05). in the post-test comparison, the suspension group showed a significant improvement in pain and functional disability compared to the core stability group (p<0.05), but differences were not significant in serum beta-endorphin levels (p>0.05). changes in all variables were significantly different in both training groups compared to the control group (p<0.05).conclusion: the results of the study showed that both types of training improved beta-endorphin levels, pain, and functional disability in people with lumbar disc herniation; however, suspension training was more effective in reducing pain and functional disability than core stability training.key words: disc herniation, suspension training, pain, functional disability funding: this study did not have any funds.conflict of interest: none declared.ethical approval: the ethics committee of azad university of rasht approved the study (ir.iau.rasht. rec.1399.019).   how to cite this article: mohebbi rad y, fadaei chafy mr, elmieh a. comparison of the effect of core stability and suspension training on beta endorphin, pain, and functional disability in patients with lumbar disc herniation: a clinical trial. j rafsanjan univ med sci 2021; 20 (6): 661 -80. [farsi]