بررسی رشد پس از سانحه بر اساس نشانگان افت روحیه و مقابله مذهبی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به مرکز تخصصی رادیوتراپی و آنکولوژی رضا (ع) مشهد در سال 1397: یک مطالعه توصیفی

زمینه و هدف: نشانگان افت روحیه سبب فقدان معنای زندگی، احساس ناامیدی و شکست می‌شود و از طرفی درک مقابله مذهبی می‌تواند بر نحوه ارتباط و ارائه راهبرد‌های مذهبی در بیماران مبتلا به سرطان تاثیر بگذارد. به‌نظر می‌رسد رشد پس از سانحه به سازگاری روانی این بیماران کمک می‌کند. لذا هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی رشد پس از سانحه براساس نشانگان افت روحیه و مقابله مذهبی در بیماران مبتلا به سرطان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، براساس ملاک‌های ورود به مطالعه و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 167 بیمار مراجعه‌کننده به مرکز رادیوتراپی و آنکولوژی رضا (ع) شهرستان مشهد در سال 1397 ابزارهای پژوهش را تکمیل نمودند. داده‌ها به‌وسیله پرسش‌نامه‌‌های جمعیت‌ شناختی، رشد پس از سانحه، نشانگان افت روحیه و مقابله مذهبی جمع‌آوری و با استفاده از آزمون آماری ضریب هم‌بستگی pearson و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به روش گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مولفه‌های ملالت (306/0r= ، 001/0 p=)، یاس (296/0r= ، 001/0p=) و شکست (251/0r= ، 001/0 p=) با رشد پس از سانحه رابطه منفی معنی‌دار و مقابله مذهبی مثبت (215/0r=، 005/0p=) با رشد پس از سانحه رابطه مثبت معنی‌دار داشتند. هم‌چنین، نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که در مجموع 21 درصد از واریانس متغیر رشد پس از سانحه به‌وسیله متغیرهای پیش‌بین تبیین شد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست آمده، به‌نظر می‌رسد پیش‌گیری از نشانگان افت روحیه و استفاده از راهبردهای مقابله مذهبی مثبت به ‌عنوان یک روش موثر به افزایش رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به سرطان کمک نماید.

A Survey on Posttraumatic Growth on the Basis of Demoralization Syndrome and Religious Coping Among Cancer Patients Referring to Reza Radiotherapy and Oncology Center in Mashhad in 2018: A Descriptive Study

Background and Objectives: Demoralization syndrome causes loss of meaning in life, hopelessness, and sense of failure. On the other hand, understanding religious coping can affect the communication and presentation ways of religious strategies in patients with cancer. It seems that the posttraumatic growth contributes to a person's psychological adjustment to cancer. Therefore, the aim of current study was the prediction of posttraumatic growth on the base of demoralization syndrome and religious coping among cancer patients.Materials and Methods: In this descriptive study, based on the criteria for entering the study and by using convenient sampling, 167 patients referred to Reza Radiotherapy and Oncology Center in Mashhad, filled the research materials in 2018. Data were collected by a demographic questionnaire, Posttraumatic Growth Inventory (PTGI), Demoralization Syndrome Scale (DS) and the Brief Religious Coping Questionnaire (RCOPE) and analyzed by Pearson's correlation coefficient and multiple linear regression analysis using the stepwise method.Results: There was a significant negative relationship between components of dysphoria (r= 0.306, p= 0.001), disheartenment (r= 0.296, p= 0.001) and sense of failure (r= 0.251, p= 0.001) and posttraumatic growth and there was a significant positive relationship between positive religious coping (r= 0.215, p= 0.005) and posttraumatic growth. Also, multiple linear regression results showed that totally 21 percent variance of posttraumatic growth was explained by predictive variables.Conclusion: According to the results, it seems that the prevention of demoralization syndrome, and using positive religious coping strategies as effective ways can help to increase posttraumatic growth in cancer patients.Key words: Cancer disease, Demoralization syndrome, Religious coping, Posttraumatic growth, MashhadFunding: This study did not have any funds.Conflict of interest: None declared.Ethical approval: The Ethics Committee of Reza Radiotherapy and Oncology Center approved the study (RRoc97/00132).How to cite this article: Sarizadeh MS, Heydarzadeh M, Ghahremanzadeh M. A Survey on Posttraumatic Growth on the Basis of Demoralization Syndrome and Religious Coping Among Cancer Patients Referring to Reza Radiotherapy and Oncology Center in Mashhad in 2018: A Descriptive Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2019; 18(6): 55772. [Farsi]