اثر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر توان هوازی و سطح سرمی‌پروتئین سرکوب‌گر تومور p53 در بیماران مبتلا به سرطان پروستات: یک کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: فعالیت بدنی نقش مفیدی در حفظ و بهبود کیفیت تندرستی مردان مبتلا به سرطان پروستات دارد. وجود پروتئین های سرکوب گر تومور از جمله p53 یکی از مکانیسم های تنظیمی در کنترل پیشرفت این بیماری است. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی بر توان هوازی و سطوح سرمی پروتئین سرکوب گر تومور p53 در بیماران مبتلا به سرطان پروستات از نوع آدنوکارسینوما بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان آدنوکارسینومای پروستات از نوع در مرحله t1 و t2 بود که در شش ماهه اول سال 1395 به بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) تهران مراجعه نمودند. حجم نمونه شامل 20 مرد مبتلا به این بیماری بود که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (10=n) و تجربی (10=n) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات ترکیبی را به مدت هشت هفته (سه روز در هفته) شامل تمرین مقاومتی با 60 الی 75 درصد یک تکرار بیشینه و تمرین هوازی با 60 الی 75 درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سطح سرمیp53 با روش الایزا اندازه گیری و به روش آماری t زوجی و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج افزایش معنی داری را در اندازه توان هوازی بیشینه (p<0.001)، سطح سرمی p53 (0.029=p) و کاهش معنی داری را در شاخص توده بدنی (p<0.001) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرینات ترکیبی باعث افزایش سطح پروتئین سرکوب گر تومور p53 شده و احتمالاً از این طریق می تواند پیشرفت تومورهای آدنوکارسینوما را کاهش دهد.